عبارت

قسمت

عنوان

[1]	تعداد كل:78

رديف

عنوان

1   بسيار بخشنده بودنِ خدا     2   خدا، نعمتهاي بزرگ را بسيار مي بخشد     3   گوارا بودنِ عطا و بخششِ خدا     4   دستِ خدا به عطايا و بخششها، برتر از هر دستي است     5   خدا، بخشنده اي است كه توانگري اش بسيار است     6   عطا و منع به دستِ خداست     7   افزونتر بودنِ بخشش خدا نسبت به منع او     8   خدا، عطاكننده و بخشنده ترين كسي كه به او روي آورده شود     9   خدا، عطاكننده چيز نيكو و بخشنده نعمت بزرگ     10   از هر نيكي جز آنچه خدا عطا كرده براي بندگان نيست     11   خدا، بخششهايِ خود را با منّت گذاري بر بندگان تيره نمي كند     12   پشيمان نشدنِ خدا بر عطا و بخشش     13   بخششِ خدا در دنيا و آخرت     14   فراگير بودنِ نعمت و بخشش خدا بر بندگان     15   پي درپي رساندنِ احسان و بخششِ خدا به بنده     16   عطا نمودنِ نعمتهايِ پي درپي به بندگان     17   روان گرداندنِ بخششهايِ گراميِ خدا به سويِ بنده     18   بسيار گردانيدنِ بهره هايِ بخششها بر بنده، از عطاي خدا     19   فراوان گردانيدنِ نصيبهايِ احسان بر بنده، از عطا و بخشش خدا     20   مباح و روا بودنِ جود و بخشش خدا برايِ درخواست كنندگان     21   بخشش خدا به روي آورندگانِ به او عليرغم آنكه سزاوارِ منع هستند     22   بخشش خدا بر كسي كه اگر مي خواست از او منع مي نمود     23   بخشندگي خدا نسبت به آنچه از فضلش درخواست شود     24   بخشنده يافتنِ خدا نسبت به خواسته ها     25   آنچه از خدا درخواست شده، عطا نمايد و آنچه درخواست نشده به بخشش آغاز نمايد     26   عطا و بخششِ خدا به هر يك از فرمانبر و گنهكار در حالي كه سزاوارِ آن نيستند     27   بخشندگان از زياديِ دارائي و ثروت خدا مي بخشند     28   عطا و بخششي خدا را كم نمي گرداند     29   درخواست نمودن از خدا به سبب جود و بخشش خدا     30   توكّل و اعتماد نمودن بر جود و بخشش خدا     31   بي نياز گرداندنِ بنده از ديگران با بخششِ الهي     32   بي نياز گرداندنِ بنده از بخششِ بخشندگان با بخشش خدا     33   رو نينداختن به ديگري، با بخششِ خدا     34   نااميد نكردنِ كسي كه جز خدا عطاكننده اي نمي يابد     35   نااميد نگشتنِ درخواست كنندگان از عطا و بخشش خدا     36   پر شدنِ جامهايِ حاجات به روان شدنِ جود و بخشش الهي     37   چشاندنِ شيرينيِ بخشش الهي به بنده در آنچه از خدا درخواست نموده     38   درخواستِ عطا و بخششِ نيكو از خدا     39   عطا فرمودنِ خواسته هايِ بندگان با توفيق و رحمت الهي     40   خدا، نعمتِ نيكو عطا مي كند و بنده نافرماني مي كند     41   سپاسگزاري از خدا براي نعمتهايي كه به ما بخشيده است     42   سپاسگزاري از خدا بر بخششهاي بسيارِ خدا     43   سپاسگزاري از خدا به سبب عطايِ دين خود به ما     44   الهام فرمودنِ ستايشِ الهي به بنده، برايِ آنچه خدا به او عطا نموده است     45   نبخشيدنِ خدا به بنده آنچه را كه طاقت و توانش را ندارد     46   بخشيدنِ همان ستر و پوششي به بنده، كه به گنهكار عطا مي شود     47   بخشيدنِ همان عفوي به بنده كه خدا به كسي كه خود را تسليم او نمايد، مي بخشد     48   پوشاندنِ بنده به عطايايِ بزرگ الهي (در بهشت     49   رفتن به سويِ خالق براي درخواست بخشش و عطايِ او     50   رفتن به سويِ مخلوق به اميدِ صله و عطا و درخواستِ احسان و بخشش او