ترجمه: خدايا هر كس حق اين ماه را چنانكه بايد رعايت كرد و حرمت آن را چنانكه شايد نگاهداشت به وظائف آن نيك بايستاد و از گناهان به راستى پرهيز كرد و سوى تو به طاعتى تقرب جست كه موجب خشنودى تو گشت و بخشايش تو را سوى خود كشيد. پس ما را به قدرت خود مانند آن ده و به فضل خود چندين برابر عطا كن كه سرچشمهى فضل تو هرگز خشك نشود و گنج كرم تو كاهش نيابد بلكه پيوسته ريزان باشد و كان احسان تو به پايان نرسد و عطاى تو گوارنده باشد.
شرح:
عطاء الله لا يخضع لحسابات الزياده و النقصان:
و هناك- يا رب- نموذج من الناس عاشوا الايمان فى قلوبهم و عقولهم، و حفظوا حرمات الله فى التزاماتهم، و وقفوا عند حدود الله فى مسيرتهم.. و لذلك رعوا هذا الشهر فى ما يتميز من الحق الالهى فى رعايته، و حفظوا حرمته فى ما جعله الله له من حرمات فى صيامه و قيامه، و وقفوا عند حدوده فى حدود الحلال و الحرام فيه، و اتقوا الذنوب فلم يقتربوا منها من خلال و عيهم لنتائجها السيئه على مستوى المصير، و تقربوا اليك بكل الاقوال و الافعال و العلاقات التى تقرب العباد اليك فى ما تختزنه من مواقع محبتك و آفاق رضاك.. فرضيت عنهم و اعطيتهم من رحمتك كل الحنان و الاشفاق، و اجزلت ثوابهم من عطائك الذى جعلته للمتقين المخلصين.
و اذا كان كل عطائك لهم من موقع الفضل لا من موقع الاستحقاق، لان عبادك لا يستحقون عليك شيئا، فاننا نسالك يا رب ان تهب لنا من خزائنك مثله و ان تضاعف لنا ذلك، لان مساله العطاء لديك لا تخضع لحسابات الزياده و النقصان، لتخشى من نقصان خزائنك اذا زاد عطاوك، لانك تخلق ما تعطى منها كما تخلق ما يبقى فيها، فلا تفنى خزائنك بل تبقى، و لا ينقص فضلك بل يزيد.. و تستمر يا رب فى عطائك الذى يعيش عبادك فى هنائه و رخائه و خيره، و معنى السعاده الممتد فى كل مواقع الاحسان لديك.
فهل نملك يا رب كلمات الشكر التى توفى حقك، و هل نستطيع ان نبلغ معنى الحمد الذى يتميز به فضلك؟!
و هل نخشى- امام كل كرمك الذى لا ينتهى عطاوه- ان نطلب منك ان تمنحنا اجر من تعبد لك فى صيامه و قيامه الى يوم القيامه؟!
اننا لا نجد ما يسوغ لنا ذلك من اعمالنا فى ما تثيب به عبادك على اعمالهم الصالحه التى يتقربون بها اليك لينالوا ثوابك... و لكننا- فى طلباتنا- لا ننظر الى استحقاقنا بل ننظر الى فضلك العظيم و منك الجسيم و رحمتك التى لا يبلغ مداها شىء.
فاستجب لنا ذلك، يا اكرم الاكرمين.
براي اين فراز در برنامه حديث مرتبطي موجود نيست آيات مرتبط:
در مدح و فضيلت بزرگداشت واجبات و محرمات:
ذلِكَ وَ مَنْ يُعَظِّمْ حُرُماتِ اللَّهِ فَهُوَ خَيْرٌ لَهُ عِنْدَ رَبِّهِ وَ أُحِلَّتْ لَكُمُ الْأَنْعامُ إِلاَّ ما يُتْلى عَلَيْكُمْ فَاجْتَنِبُوا الرِّجْسَ مِنَ الْأَوْثانِ وَ اجْتَنِبُوا قَوْلَ الزُّورِ (اين است [آنچه مقرر شده] و هر كس مقررات خدا را بزرگ دارد، آن براى او نزد پروردگارش بهتر است، و براى شما دامها حلال شده است، مگر آنچه بر شما خوانده مىشود. پس، از پليدىِ بتها دورى كنيد، و از گفتار باطل اجتناب ورزيد.) قرآن كريم، سوره مباركه الحج (22)، آيه 30.