ترجمه: فرقان است كه بدان حلال را از حرام جدا كردى. قرآن است كه شرايع و احكام خود را در آن آشكار نمودى، كتابى است براى بندگان شكافته و روشن. و وحى است كه بر پيغمبرت محمد صلى الله عليه و آله فرستادى.
شرح:
فكان فرقانا بين الحلال و الحرام فى ميزان دقيق يتعرف فيه الناس حدود الحلال و الحرام، و قرآنا تفصل به دقائق الشرائع من احكامك، ليكون كتاب الرساله التى بعثت بها محمدا (ص) ليبلغها للناس فى حركته الهاديه، و انطلاقته الواعيه، لتثبت به فواده و فواد المومنين، و لتفتح به العقول على معرفتك،
احاديث مرتبط:
نزول دفعى و تدريجى قرآن.
روى ثقه الاسلام فى الكافى بسنده، عن حفص بن غياث، عن ابىعبدالله عليهالسلام قال: سالته عن قول الله عز و جل: «شهر رمضان الذى انزل فيه القرآن» و انما انزل فى عشرين سنه بين اوله و آخره؟ فقال ابوعبدالله عليهالسلام، نزل القرآن جمله واحده فى شهر رمضان الى البيت المعمور ثم نزل فى طول عشرين سنه الحديث.
الكافى، ج 2، ص 628، ح 6
آيات مرتبط:
قرآن، فرقان تشخيص حلال از حرام:
شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدىً لِلنَّاسِ وَ بَيِّناتٍ مِنَ الْهُدى وَ الْفُرْقانِ فَمَنْ شَهِدَ مِنْكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُ وَ مَنْ كانَ مَرِيضاً أَوْ عَلى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ يُرِيدُ اللَّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَ لا يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ وَ لِتُكْمِلُوا الْعِدَّةَ وَ لِتُكَبِّرُوا اللَّهَ عَلى ما هَداكُمْ وَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (ماه رمضان [همان ماه] است كه در آن، قرآن فروفرستاده شده است، [كتابى] كه مردم را راهبر، و [متضمّن] دلايل آشكار هدايت، و [ميزان] تشخيص حقّ از باطل است. پس هر كس از شما اين ماه را درك كند بايد آن را روزه بدارد، و كسى كه بيمار يا در سفر است [بايد به شمارهى آن،] تعدادى از روزهاى ديگر [را روزه بدارد]. خدا براى شما آسانى مىخواهد و براى شما دشوارى نمىخواهد؛ تا شمارهى [مقرّر] را تكميل كنيد و خدا را به پاس آنكه رهنمونيتان كرده است به بزرگى بستاييد، و باشد كه شكرگزارى كنيد.) قرآن كريم، سوره مباركه البقرة (2)، آيه 185.
خداوند و نزول فرقان:
تَبارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقانَ عَلى عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعالَمِينَ نَذِيراً (بزرگ [و خجسته] است كسى كه بر بندهى خود، فرقان [= كتاب جداسازندهى حق از باطل] را نازل فرمود، تا براى جهانيان هشداردهندهاى باشد.) قرآن كريم، سوره مباركه الفرقان (25)، آيه 1.
قرآن كتاب وحى:
وَ الَّذِي أَوْحَيْنا إِلَيْكَ مِنَ الْكِتابِ هُوَ الْحَقُّ مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيْهِ إِنَّ اللَّهَ بِعِبادِهِ لَخَبِيرٌ بَصِيرٌ (و آنچه از كتاب به سوى تو وحى كردهايم، خود حق [و] تصديقكننده [كتابهاى] پيش از آن است. قطعاً خدا نسبت به بندگانش آگاهِ بيناست.) قرآن كريم، سوره مباركه فاطر (35)، آيه 31.
قرآن و وحى خداوندى:
فَاسْتَمْسِكْ بِالَّذِي أُوحِيَ إِلَيْكَ إِنَّكَ عَلى صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ (پس به آنچه به سوى تو وحى شده است چنگ درزن، كه تو بر راهى راست قرار دارى.) قرآن كريم، سوره مباركه الزخرف (43)، آيه 43.
قرآن و وحى خداوندى:
قُلْ أَيُّ شَيْءٍ أَكْبَرُ شَهادَةً قُلِ اللَّهُ شَهِيدٌ بَيْنِي وَ بَيْنَكُمْ وَ أُوحِيَ إِلَيَّ هذَا الْقُرْآنُ لِأُنْذِرَكُمْ بِهِ وَ مَنْ بَلَغَ أَ إِنَّكُمْ لَتَشْهَدُونَ أَنَّ مَعَ اللَّهِ آلِهَةً أُخْرى قُلْ لا أَشْهَدُ قُلْ إِنَّما هُوَ إِلهٌ واحِدٌ وَ إِنَّنِي بَرِيءٌ مِمَّا تُشْرِكُونَ (بگو: «گواهى چه كسى از همه برتر است؟» بگو: «خدا ميان من و شما گواه است. و اين قرآن به من وحى شده تا به وسيلهى آن، شما و هر كس را [كه اين پيام به او] برسد، هشدار دهم. آيا واقعاً شما گواهى مىدهيد كه در جنب خدا، خدايان ديگرى است؟» بگو: «من گواهى نمىدهم.» بگو: «او تنها معبودى يگانه است، و بىترديد، من از آنچه شريك [او] قرار مىدهيد بيزارم.») قرآن كريم، سوره مباركه الانعام (6)، آيه 19.
قرآن، كتابى با فصلهاى جداگانه:
كِتابٌ فُصِّلَتْ آياتُهُ قُرْآناً عَرَبِيًّا لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ (كتابى است كه آيات آن، به روشنى بيان شده. قرآنى است به زبان عربى براى مردمى كه مىدانند.) قرآن كريم، سوره مباركه فصّلت (41)، آيه 3.
قرآن، كتابى با فصلهاى جداگانه:
الر كِتابٌ أُحْكِمَتْ آياتُهُ ثُمَّ فُصِّلَتْ مِنْ لَدُنْ حَكِيمٍ خَبِيرٍ (الف، لام، راء. كتابى است كه آيات آن استحكام يافته، سپس از جانب حكيمى آگاه، به روشنى بيان شده است:) قرآن كريم، سوره مباركه هود (11)، آيه 1.