ترجمه: توئى كه هنگام بيچارگى دعوت مرا اجابت كردى و هنگام لغزش دست مرا گرفتى و حق مرا از دشمنان من باز ستدى.
شرح:
فقد اجبت دعائى فى كل ما طلبته منك فى كل حاجاتى الخاصه و العامه، و اقلت عثرتى فى كل زلاتى التى عانيت منها الكثير فى موقفى منك، و رزقتنى النصره على اعدائى فى كل الظلم الذى مار سوه ضدى.
براي اين فراز در برنامه حديث مرتبطي موجود نيست آيات مرتبط:
خداوند، اجابتكننده دعاى مضطر:
أَمَّنْ يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ يَكْشِفُ السُّوءَ وَ يَجْعَلُكُمْ خُلَفاءَ الْأَرْضِ أَ إِلهٌ مَعَ اللَّهِ قَلِيلاً ما تَذَكَّرُونَ (يا [كيست] آن كس كه درمانده را -چون وى را بخواند- اجابت مىكند، و گرفتارى را برطرف مىگرداند، و شما را جانشينان اين زمين قرار مىدهد؟ آيا معبودى با خداست؟ چه كم پند مىپذيريد.) قرآن كريم، سوره مباركه النمل (27)، آيه 62.