امام سجاد(ع) در دعايش ميگويد: «أللهمَّ صلِّ عَلي مُحمد وآله وأَنسهم عِند لِقاءهم العدوّ ذَكر دنياهم الخدّاعة الغُرور وامحُ عَن قلوبهم خَطرات المال الفتُون» (صحيفه سجاديه، دعاي 27، (دعا براي مرزداران).)؛ پروردگارا! هر مجاهدي كه با بيگانگان، مشركان، كافران و منافقان نبرد ميكند تا دين و قرآن تو احيا، حزب تو غالب، خط و نام و ياد تو زنده گردد، ياد دنياي نيرنگباز و حيلهگر را از صحنه قلب او و علاقه به مال را از صفحه جان او بزداي، طوري كه نه دنيا بخواهد و نه مال، نه به فكر زن و فرزند باشد و نه در انديشه برگشت به خانه و خانواده، آنگاه عرضه ميدارد: «واَجعل فِكره وذِكْره و ظَعنه و إِقامته فيك ولَك» (همان.)؛ پروردگارا! فكر و ذكر، حركت و سكون، كوچ كردن و خيمه زدن، ماندن و رفتن، قيام و قعود و خلاصه همه و همه فعاليّتهاي او را در خودت و براي خودت قرار بده.

در اين جمله سخن از «فيك ولك» است نه «في سبيلك» و نميتوان گفت: در اينجا مضاف، محذوف است. از اينرو اوج و عظمتي كه در اين كلام هست در «في سبيلك» نيست.

: آية الله جوادي آملي
حماسه و عرفان