امام سجاد در زمان و شرايط خاصي كه توانايي مبارزه مستقيم با حكومت امويان نداشت و نبرد علني با آنها را به مصلحت جامعه اسلامي نمي دانست و از سوي ديگر فقر فرهنگي شديد و ميل به تجمل گرايي و ثروت اندوزي را در توده مردم مشاهده نمود با سلاح نيايش و دعا سعي در مبارزه غير مستقيم با حاكمان ظالم گرفته و درصدد برآمد بدين وسيله به جامعه مسلمانان غناي فرهنگي ببخشد و از اين رو صحيفه سجاديه كه امروزه در دست ماست محصول نيايش هاي امام سجاد است كه در آن زمان و شرايط عرضه داشت.

اين امام بزرگ با قدرت بلاغت بي مانند، نيروي بيان عالي كه اديبان عرب از مثل آن عاجزند انديشه اي الهي و بلند و ادبياتي منحصر به فرد توانست با استفاده از ظريف ترين و دقيق ترين مفاهيمي كه در ارتباط با خدا و انسان وجود دارد عشق به خدا، ارزش هاي اخلاقي و انساني، حق و تكليف ناشي از آن ارزش ها را در قالب تعابير و كلماتي زيبا بيان دارد.

بنابراين صحيفه سجاديه را بايد به عنوان بزرگترين عمل اجتماعي متناسب با ضرورت مرحله اي كه مسؤوليت رهبري آن بر عهده امام(عليه السلام) بود معرفي نمود علاوه بر آن، اين كتاب را بايد از بي نظيرترين ميراث هاي فرهنگي الهي، بزرگ ترين منابع اصيل ديني، از جمله نوراني ترين مشعل هاي هدايت مردم به سمت خدا و بزرگترين مدرسه اخلاق و تربيت اسلامي دانست كه گذشت روزگار از اهميت آن نكاسته بلكه جوامع مختلف در اعصار و زمان هاي مختلف بيش از پيش خود را نيازمند تعاليم بلند آن احساس مي كنند