روضه خوان كربلا


پر من بال و بال من پر شد



پر و بالي زدم كبوتر شد



سحر پنجم عبادت بود



كوچه هاي خدا معطر شد



مردي از سمت ابرهاي دعا



آمد و خشكي لبم تر شد



آمد و با خودش كتاب آورد



او امام آمد و پيمبر شد



مردي از سمت آفتاب آمد



با مفاتيح مستجاب آمد



آمده تا مرا تكان بدهد



چشم گريان به اين و آن بدهد



به روي پشت بام سحر



يا صداي خدا اذان بدهد



بشكند ميله قفس را تا



بال ما را به آسمان بدهد



با خودش نر مصحف آورده



تا خدا را به ما نشان بدهد



به نگاهش دخيل مي بنديم



تا مناجات يادمان بدهد



اي مسيح سبز نجات



بر مناجات كردنت صلوات



اي مناجات اي نسيم دعا



راه نزديك ما به سمت خدا



اي كه دريا كنار تو قطره



قطره با يك نگاه تو و دريا



نذر سجاده قديمي توست



چهارمين ركعت نوافل ما



اي امام اي علي دوم من



اي امام چهارم دنيا



مرد شب زنده دار سجاده



مرد محراب التماس دعا



از تو بوي نماز مي آيد



بوي راز و نياز مي آيد



مادرت آفتاب حجب و حياست



شرف و شمس سيد الشهداست



مايه آبروي ايران است



افتخار هميشه شامل ماست



از تو و مادر تو اين دل ما



عاشق خانواده زهراست



يك سفر پيش ما نمي آيي



وطن مادري تو اينجاست



تو عجم زاده اي تو فاميلي



پس حرم سازي ات به گردن ماست



تو در اين سرزمين گل كاري



به خدا حق آب و گل داري



بي تو سجاده اي اگر هم بود



فرش رسوايي دو عالم بود



بي تو يا حرفي از بهشت نبود



يا كه جنت همان جهنم بود



خطبه هاي گلوي زخمي تو



انعكاس غروب ماتم بود



تو اگر خطبه اي نمي خواندي



خانه هامان بدون پرچم بود



تو اگر روضه اي نمي خواندي



سال ما بي محرم بود