يـا ايـهـا الذيـن امنوا اذا نودي للصلوة من يوم الجمعة فاسعوا الي ذكر الله و ذرو البيع ذلكم خير لكم ان كنتم تعلمون (181) .

اي كـسـانـي كـه ايـمـان آورديـد هـر گـاه شـمـا را بـراي نـمـاز روز جـمـعـه بـخوانند في الحـال بـه ذكر خدا بشتابيد و كسب و تجارت را رها كنيد كه اين نماز جمعه از هر تجارت سودمندتر است اگر بدانيد براي شما بهتر خواهد بود.

لا يـخـيـب مـنـك الامـلون ، و لا يـيـاس مـن عطائك المتعرضون و لا يشقي بنقمتك المستغفرون (182) .

اميدواران از تو محروم نمي مانند و در خواست كنندگان از عطا و بخششت نااميد نمي گردند و آمرزش خواهان به عذاب و كيفرت بدبخت نمي شوند.

يا من يرحم من لا يرحمه العباد(183) .

اي آنكه رحم مي كند به كسي كه بندگان به او رحم نمي كنند.

اهميت نماز جمعه

قـحـطي و كمبود غذا مدينه را فرا گرفته بود. گرسنگي و تهيدستي فشار سختي بر مردم مدينه وارد آمده بود.

روز جـمـعـه بـود، مـسـلمانان براي نماز پشت سر پيامبر اسلام (ص ) جمع شدند و پيامبر (ص ) مشغول ايراد خطبه هاي نماز جمعه شدند.

خـبـر آمد كه يك قافله تجارتي به مدينه آمده است . مسلمانان براي تهيه طعام و آذوقه از مسجد بيرون آمدند و تنها چند نفر با پيامبر ماندند.

مـسـلمـانـان فـكـر مي كردند كه اگر دير بجنبند، ديگران طعام را تمام كرده و براي آنها چيزي باقي نمي ماند پيامبر فرمود:

سوگند به خدايي كه جانم در اختيار اوست اگر شما چند نفر هم از مسجد مي رفتيد، و كسي در مسجد نمي ماند آتش قهر الهي سراسر بيابان را فرا مي گرفت . و شما را به كـام خـود مي كشيد. و به نقل ديگر فرمود: اگر اينها نمي ماندند. از آسمان سنگ بر سر آنها مي باريد.

در ايـن وقـت بـود كـه آيـه 11 سـوره مـبـاركـه جـمـعـه نازل گرديد(184)