يا ايها الذين امنوا اذكروا الله ذكرا كثيرا(135) .

اي كساني كه ايمان آورده ايد خدا را بسيار ياد كنيد.

اللهـم لك الحـمـد علي سترك بعد علمك و معافاتك بعد خبرك فكلنا قد اقترف العائبه فـلم تـشـهـره و ارتـكـب الفـاحـشـه فـلم تـفـضـحـه و تـسـتـر بـالمـسـاوي فـلم تدلل عليه (136) .

خداوندا سپاس تو را كه ، مي داني و پرده مي پوشي و آگاهي و در مي گذري ، زيرا هر كـدام از مـا بـه ارتـكـاب زشـتـيـهـا بـرخـاسـتـه و رسـوايـش نـنـمـودي و بـه اعمال ناروا دست زده ، او را مفتضح نكردي و در پنهاني بدي ها مرتكب شده و تو سرش را فاش ننمودي .

و قـرب الوقـت فـيـه و لا تـسـمـنـا الغـفـله عـنـك انـا اليـك راغـبون و من الذنوب تائبون (137) .

و زمان پيمودن راه توبه را نزديك گرادن و ما را گرفتار غفلت از خود مكن چون ما بسوي تو مايل (اميدوار به عفو و گذشت تو) و از گناهان توبه كننده ايم .

امام سجاد (عليه السلام ) و مرد ياوه گو

امـام صـادق (عـليـه السـلام ) فـرمـود: در مـديـنـه مـردي (بـطـال ) ياوه گو بود و مردم با حركات خنده آور خود مي خنداند (همه او را به عنوان يك دلقك مي شناختند). روزي از كنار امام سجاد (عليه السلام ) رد شد و گفت : اين مرد (اشاره بـه امـام ) مرا خسته كرده هر كار مي كنم نمي خندد سرانجام از آخرين تيري كه در تركش داشـت اسـتـفـاده كـرده تـا آن حـضرت را بخنداند و آن اين بود كه : روزي امام سجاد (عليه السلام ) را ديد كه همراه دو غلامش به جايي مي رود، پريد و عباي آن حضرت را از دوشش گـرفـت و فـرار كـرد، امـام سـجـاد (عـليـه السلام ) اصلا به او اعتنا نكرد، ديگران او را دنبال كرده و عبا را از او گرفتند و به حضور حضرت آوردند.

امام سجاد (عليه السلام ) فرمود: اين چه كسي بود، گفتند: اين مردي دلقك و ياوه سراست كه مردم مدينه را با ياوه گويي هاي خود مي خنداند، امام سجاد(عليه السلام ) فرمود: به او بـگـويـيد: ان الله يوما يخسر فيه المبطلون ، براي خدا، روزي (روز قيامت ) وجود دارد كـه در آن روز بـاطـل گـويـان و ياوه سرايان در خسران و زيان مي باشند(138)