و لا تايئسوا من روح الله (82)

و از رحمت بي منتهاي خدا نااميد نباشيد.

و بـيـدك ، يـا الهـي ، جـمـيـع ذلك السـبـب و اليـك امـفـر و المـهـرب فصل علي محمد و اله و اجر هربي و انجح مطلبي (83) .

و همه آنها ( پناه دادن ، آسوده ساختن و ياري نمودن ) اي خداي من بدست تو است و فرار و گـريـز از (سـخـتـيـهـا) بـسـوي تـو اسـت . پـس بـر مـحـمـد و آل او درود فرست و گريزم را پناه ده و خواسته ام را روا ساز.

و من يومنني منك و انت اخفتني ، و من يساعدني و انت افردتني و من يقويني و انت اضعفتني (84) ؟

اگـر بـيـمم دهي چه كسي مرا ايمني دهد؟ و اگر تنهايم گذاري كيست كه مرا ياري دهد؟ و اگر ناتوانم سازي چه كسي توانم دهد؟

آنجا كه بلا، نعمت است .

امـام صـادق (عـليـه السـلام ) فـرمـود: مـردي رسول اكرم (ص ) را دعوت به مهماني كرد. پيامبر پذيرفت و به خانه او رفت ، در خانه او مرغي را ديد كه روي ديوار تخم گذارد، و سپس آن تخم مرغ غلطيد و افتاد روي ميخي كه در ديوار كوبيده شده بود، و روي آن ميخ قرار گرفت ، نه به زمين افتاد و نه شكست ، پيامبر از اين حادثه تعجب كرد!

ميزبان گفت : اي رسول خدا(ص ) از اين تخم مرغ تعجب مي كني ؟ سوگند به خدايي كه تو را به حق مبعوث كرد، من هرگز بلايي نديده ام .

رسـول اكـرم بـرخـاست و غذاي او را نخورد و فرمود: كسي كه بلايي نبيند خدا به او نـيـازي (لطـف و تـوجـهـي ) نـدارد. و نـيـز فـرمـود: خـداونـد بـه كـسـي كـه از مال و بدنش براي او بهره اي نيست نيازي ندارد. يعني كسي كه زيان مالي و بدني نـبـيـنـد خـداونـد بـه او تـوجهي ندارد، زيرا اين بلاها علاوه بر اينكه بزرگترين امتحان الهـي و مـوجب رشد انسان هستند، انسان را آبديده و صبور مي سازند، البته در صورتي كه انسان مقاومت كند و تسليم رضاي الهي باشد(85) .