و انزلنا من السماء ماء بقدر فاسكناه في الارض و انا علي ذهاب به لقادرون (74) .

و از آسمان آبي به اندازه معين نازل كرديم ، و آنرا در زمين (در جايگاه مخصوصي ) ساكن نموديم . و ما بر از بين بردن آن كاملا قادريم .

اللهم اسقنا الغيث ، و انشر علينا رحمتك بغيثك المغدق من السحاب المنساق لنبات ارضك المونق في جميع الافاق (75) .

بار خدايا ما را به باران سيراب گردان ، و رحمتت را بباران فراوان از ابري كه براي رويانيدن گياه زيبا در اطراف زمينت روان است بر ما بگستران .

اللهـم اسـقنا غيثا مغيثا مريعا ممرعا غريضا واسعا غزيرا، ترد به النهيض و تجبر به المهيض (76) .

بـار خـدايـا مـا را سـيـراب كـن از باراني كه بر طرف كننده خشكسالي ، روياننده گياه ، وسيع و پرمايه و بسيار باشد كه بوسيله آن ، گياه روئيده پژمرده را خرم كني و گياه شكسته (پژمرده ) را درست (سربلند) نمايي .

نماز باران

در سـال 1362 قـمـري كـشـور ايـران در اشـغـال قواي متفقين بود و گروهي از سربازان انگليسي و آمريكايي در محله خاك فرج قم اقامت داشتند. مدتي باران نيامده بود و مردم در سـخـتـي و مـضيقه بي آبي قرار گرفته و آينده وخيمي را پيش بيني مي كردند. بنابر درخـواسـت مـردم قـرار شـد آيت الله سيد محمد تقي خوانساري نماز استسقاء (طلب باران ) بـخـوانـنـد تـا خـداونـد بـاران رحـمـت خـود را بـر آنـهـا نازل كند.

آن مرحوم با قريب بيست هزار نفر جمعيت شهر قم از روحاني و ساير طبقات مختلف در يكي از روزهـاي مـاه مـبـارك رمـضـان بـا زبان روزه به طرف مصلي واقع در خاك فرج (نزديك اسـتـقـرار سـربـازان مـتـفـقـيـن ) حركت مي كنند در اين هنگام چند نفر از كارمندان ايراني كه بـهايي بوده و در پادگان متفقين نفوذ داشتند از فرصت استفاده نموده و به افسران متفقين گوشزد مي كنند كه اينك اهل شهر براي غارت و بيرون راندن شما حركت نموده اند.

افسران هم به سربازان آماده باش مي دهند و در حالي كه لوله توپها را به طرف جمعيت و مـسـلسـل ها را به دست گرفته بودند مقابل جمعيت مي ايستند، ولي بر خلاف انتظار مي بينند مردم با كمال نظم در مصلي به نماز ايستادند.

آيـت الله خـوانـسـاري دو روز پـي در پـي بـه نـمـاز استسقاء مي روند. روز دوم با اينكه هـيـچـگـونـه عـلائمـي از نـزول بـاران نبود و حتي عده اي از متفقين و بهائي هاي ايران به تـمـسخر پرداخته بودند، ناگهان بعد از نماز توده هاي ابر در آسمان پيدا و متراكم مي شـود و هـنـوز جـمـعـيـت بـه مـنـازل خـود نـرسـيـده بـودنـد كـه بـاران شـديـدي مي بارد و سـيـل خـروشـان در رودخـانـه جـاري مـي گـردد، و بـلافـاصله خبر آن از سوي خبرنگاران خـارجـي و سـربـازان مـتـفـقـين به خارج مخابره و در راديو و جرايد آنها منتشر مي شود، و بهائي هاي منافق شبانه پا به فرار مي گذارند!(77)