مصدر باب تفعيل و به معناي اسم مفعول (فرود آمده) مي باشد. كلمه ي «تنزيلا»، در عبارت «و وحيا انزلته علي نبيك محمدا صلي الله عليه و آله و سلم تنزيلا» - شبيه آن چه در مورد «تفصيل» گفته شد - مفعول مطلق و بيان كننده ي نوع خاص نزول قرآن و در مقام تفخيم و تعظيم آن است. چنان كه در قرآن آمده است: (و قرآنا فرقناه لتقرأه علي الناس علي مكث و نزلناه تنزيلا): (و آن را قرآني بخش بخش كرده ايم تا آن را بر مردم، با درنگ بخواني و آن را فروفرستاديم، فروفرستادني (خاص)) (اسراء، 106).

(انا نحن نزلنا عليك القرآن تنزيلا): (ما قرآن را بر تو فروفرستاديم، نازل كردني (به هنجار و درست) [1] (انسان، 23)

«تنزيل» به عنوان نام قرآن نيز مكرر در قرآن آمده است. از جمله:

(تنزيل من الرحمن الرحيم): (اين كتاب) فروفرستاده اي است از سوي (خداوند)، بخشاينده بخشايشگر). (فصلت، 2)

(... تنزيل من حكيم حميد): (.. فروفرستاده ي (خداوند) فرزانه ستوده است). (فصلت، 42).

(تنزيل من رب العالمين): و ((قرآن) فروفرستاده اي است از سوي پروردگار جهانيان است.) [2] (واقعه، 80؛ حاقه، 43)