اللهم فصل علي محمد أمينك علي وحيك و نجيبك من خلقك و صفيك من عبادك، امام الرحمة و قائد الخير و مفتاح البركة.

1 - 3. در اين فراز سراپا درودين، پيامبر اكرم را به گونه گونه درودها مي نوازد و بزرگ مي دارد. نام بزرگوار آن نبي خاتم به تنسيق صفاتي به دنبال مي آيد كه عبارتند از: امين، نجيب، صفي، امام، قائد و مفتاح. اين نسيق صفات، گاه با واو عطف با عبارات متعاطف و گاه به صورت متعاطف با موصوف مقدس خود پيوند و وصل برقرار كرده، چرا كه همه در جمله ي خبريه نشيمن پيدا كرده اند و آن جا كه بي واو آمده، «امام الرحمة» كمال اتصال پيدا كرده كه از مواضع فصل است.

2 - 3. در اين فراز كلمه ي «امين»، اشارت به اين آيات است: (آمن الرسول بما انزل اليه من ربه) [1] و آيه ي: (اني لكم رسول امين) [2] .

3 - 3. در عبارت «امام الرحمة» تلميحي است به آيه (و ما ارسلناك» الا رحمة للعالمين) [3] در اين فراز، پيامبر و همه اوصاف آن بزرگوار يكايك معمول «فصل» مي باشد كه از تكرار اين فعل دعايي با واو عطف پرهيز شده و اين كلمه به قرينه ي لفظي حذف گرديده و امكاني براي تجهيز ايجاز، صورت گرفته است.