پيامبر اكرم - درود خدا بر او و خاندان او باد - در گفتار و كردار، از زلال قرآن كريم بهره گرفته اند كه بلاغت اعجاز نشان دارد و در وصف آن بايد به آيه ي كريمه ي «لو انزلنا هذا القرآن علي جبل لرأيته خاشعا متصدعا من خشية الله» (حشر، 21) متوسل شد. اين بهره مندي نخست در كلام نبي اكرم صلي الله عليه و آله و سلم در حد كمال، آنگاه در گفتار اميرالمؤمنين عليه السلام و سپس در كلام يازده فرزند معصوم و نامدار وي عليهم السلام تجلي كرده است. در اين مقاله، بخشي از نيايش دوم صحيفه ي امام زين العابدين عليه السلام بررسي و استفاده ي آن بزرگوار از تعابير قرآني، با ذكر نكاتي از بلاغت و ادب، به گونه ي ايجاز، از سوي اين ناچيز تقديم مي شود.

تعابير اين صحيفه ي پربركت - چنان كه ياد شد - لبريز از رشحات درياي بلاغت قرآني و احاديث نبوي و امامان معصوم (اميرالمؤمنين و فرزندانش عليهم السلام) مي باشد. در اين مقاله - كه شامل هشت فراز از نيايش و دعا و وصف نبي اكرم صلي الله عليه و آله و سلم است - اندكي به تعابير دعاي دوم صحيفه ي حضرت سجاد عليه السلام از ديدگاه تلميحات قرآني و احيانا اشارات ادبي و بلاغي آن پرداخته مي شود: