2. طريق دوم

طريق سيّد مرتضي زبيدي است. وي كه در اواخر قرن يازدهم مي زيسته و در سال 1205 بر اثر طاعون از دنيا رفته، عالم لغت شناس، اهل حديث، رجال و انساب و از بزرگان اهل تصنيف است. كتاب هاي او همچون «تاج العروس» در شرح قاموس فيروزآبادي و «اتحاف السادة المتّقين» در شرح احياء علوم الدين غزالي، هنوز هم در مجامع علمي مورد توجّه و اقبال انديشمندان است.

وي كه تصميم به نقل صحيفه به طور كامل نداشته، بعضي از دعاهاي آن را با سلسله سند و طريق خود در كتاب هايش نقل مي كند. از جمله دعاي حضرت امام زين العابدين عليه السلام در روز عرفه كه دعاي چهل و هفتم صحيفه است را در كتاب «اتحاف السادة المتّقين» نقل كرده است.

زبيدي دعاي عرفه را از دو نفر به نام هاي عمر بن احمد بن عقيل حسيني و محي الدين نورالحق بن عبداللّه، كه هر دو از محمّد طاهر كوراني روايت كرده اند، نقل مي كند. محمّد طاهر صحيفه را از پدرش ابراهيم بن حسن كوراني و او از معمر عبداللّه بن سعداللّه المدني و او از قطب الدين محمّد بن احمد حنفي و او از پدرش احمد حنفي و او از حافظ ابوالفتوح احمد بن عبداللّه و او از شرف الدين محمّد المطلق الحسيني و او از قطب الاقطاب جلال الدين حسيني و او از پدرش احمد بن الحسين الحسيني و او از پدرش حسين الحسيني و او از پدرش ابوالمؤيد علي بن جعفر و او از پدرش ابوالحارث جعفر بن محمّد و او از پدرش محمّد بن محمود و او از پدرش محمود و او از پدرش عبداللّه بن علي و او از پدرش علي الاشقر و او از پدرش ابوحارث جعفر بن علي الهادي و او از پدر بزرگوارش حضرت امام هادي عليه السلام، نقل صحيفه كرده است.

ويژگي اين روايت در آن است كه به فرزندان حضرت امام هادي عليه السلام و در نهايت به حضرتش منتهي مي شود و ايشان از پدرشان حضرت جوادالائمه عليه السلام و ايشان از پدرشان حضرت ثامن الحجج- علي بن موسي الرضا عليه السلام- و ايشان از پدرشان حضرت كاظم عليه السلام و ايشان نيز از پدرشان امام صادق عليه السلام و ايشان نيز از پدرشان حضرت امام باقر عليه السلام نقل صحيفه نموده اند. [1] .