بازگشت

چكيده


زبان دعا از عناصر مشترك و مهم همه ي انسان ها و فرهنگ ها است و جايگاه ويژه اي در فرهنگ شيعي دارد. اين زبان منشأ فطري و تاريخي به قدمت تاريخ انسان دارد و ترجمان دعاي حقيقي بوده و ارتباط خاصي بين فقير محض و غني مطلق، خداوند متعال، برقرار مي كند. حقيقت زبان دعا ويژگي هايي به اين زبان بخشيده است كه آن را از ساير زبان ها ممتاز كرده و به زبان عرفان نزديك مي كند. در اين مقاله حقيقت زبان دعا مورد تحليل قرار گرفته و ضمن بهره فراوان از ادعيه پيشوايان دين اسلام به ويژه ادعيه امام سجاد (ع) در صحيفه سجاديه به ويژگي هاي زبان دعا اشاره شده است.

واژه هاي كليدي: 1- زبان دعا 2- وجه بياني وجودي 3- صحيفه سجاديه 4- فقر محض 5- غني مطلق