آخرين بعد از ابعاد شكوه تعبير در صحيفه سجاديه شكوه بديعي است. اثر ياد شده علاوه بر زيبايي هاي ذاتي و دروني، به دليل برخورداري از آرايه ها، حايز زيبايي هاي عرضي نيز مي باشد. سجع، جناس، طباق و مراعاه نظير از عمده ترين آرايه هايي است كه در دعاها و ذكرهاي اين كتاب به كار رفته است. اكنون نمونه هايي از آرايه هاي ادبي موجود در صحيفه نوراني ارايه مي گردد.

«سبحانك لا تحس و لا تجس و لا تمس» در اين عبارت نوراني واژه هاي «لا تحس و لا تجس و لا تمس» با يكديگر جناس مختلف لاحق و سجع متوازي دارند.

«... ترد به النهيض و تجبر به المهيض» در اين جا ميان دو واژه ي نهيض و مهيض سجع متوازي و جناس مختلف لاحق نهفته است.

«يا من يرحم من لايرحمه العباد» (دعاي 1/46) در اين فقره واژه هاي «يرحم و لا يرحمه» با يكديگر طباق سلبي دارند.

«و كم من باغ بغاني بمكائده و نصب لي شرك مصائده» (دعاي 7/49) در اين فراز ميان واژه هاي «مكائده و مصائده» سجع متوازي و جناس مختلف لاحق وجود دارد.