در برخي از سبك شناسي هاي آثار، فقط به سطح زبان توجّه شده در صورتي كه در بررسي آثار علاوه بر سطح زبان بايستي به مختصات فكري نويسنده نيز توجّه كرد، چرا كه در بسياري از موارد از توالي جملات مي توان متوجّه مختصات فكري نويسنده يا گوينده اثر شد.

پس سبك شناسيِ آثار نوشتاري و گفتاري، فقط ارزيابي لغات و واژه ها و تركيب جمله ها و ارتباط جمله ها و كلمه ها با يكديگر نيست، بلكه بايستي به درون متن نفوذ نمود تا مشخّص شود آيا اين اثر درون گراست يا برون گرا؟ و احساسات گوينده و نويسنده اثر نسبت به مسائل پيرامونش چگونه بوده؟ او به جهان هستي از چه ديدگاهي مي نگريسته؟ و نظرش پيرامون اعتقادات مذهبي چيست؟

اين امر ما را بر آن داشت كه به برخي از سطوح فكري صحيفه سجّاديّه بپردازيم تا به ياري خداوند، رموزي را كشف نماييم.

بنابر اين، سطح فكر و انديشه صحيفه سجّاديّه عبارت است از برداشت هاي متكرّر و متعدّدي كه حضرت امام سجّاد عليه السلام از مباني دين، جهان پيرامون، مطالب عرفاني و... داشته اند و در صحيفه مقدّسه سجّاديّه ارائه نموده اند. دقّت در سطح فكر و انديشه صحيفه مباركه سجّاديّه، اقيانوس بي كراني را در مقابل ديدگان ظاهر مي سازد.

ما در اين مقال، براي آغاز چنين سطحي كه كمتر بدان پرداخته شده چند قطره از اين اقيانوس بي انتها برداشته تا ارائه راهي باشد براي كارهاي آينده.