ايجاز
«ايجاز» عبارت است از بيان كامل موضوع، با عبارات بليغ و كوتاه.
ايجاز بر دو قسم است: ايجاز قصر و ايجاز حذف.
«ايجاز قصر» عبارت است از آوردن كلام به طوري كه بر معاني زيادي مشتمل باشد و حذفي در آن صورت نگيرد.
مثال: «امْتَهَنَكَ بِالزِّيَادَةِ وَ النُّقْصَانِ». [1] .
«ايجاز حذف» عبارت است از حذف جزيي از اجزاءِ جمله.
مثال: «...فَاسْتَغْفَرْتُ فَأَقَلْتَ، فَعُدْتُ فَسَتَرْتَ». [2] .
اصل اين جمله چنين بوده: «فَاَنا اسْتَغْفَرْتُ مِنْ اللَهوِ و القساوَةِ و العصْيان فَأَنت اَقَلتَ عَواقِبَهُ عَنّي فَاَنا عُدْتُ إلي ذلِكَ فَسَتَرْتَها».
پاورقي
[1] «تو را با فزوني و كاستي به خدمت گرفت». (دعاي 43، بند 2).
[2] «پس آمرزش خواستم و تو درگذشتي. پس (باز به نافرماني) برگشتم و تو پوشاندي». (دعاي 49، بند 1).