كلمات از يك ماده
استفاده از كلمه هايي كه از يك ماده هستند در يك جمله.
مثال اول: «اللَّهُمَّ إِنَّ هَذَيْنِ آيَتَانِ مِنْ آيَاتِكَ، وَ هَذَيْنِ عَوْنَانِ مِنْ أَعْوَانِكَ، يَبْتَدِرَانِ طَاعَتَكَ بِرَحْمَةٍ نَافِعَةٍ أَوْ نَقِمَةٍ ضَارَّةٍ، فَلَا تُمْطِرْنَا بِهِمَا مَطَرَ السَّوْءِ، وَ لَا تُلْبِسْنَا بِهِمَا لِبَاسَ الْبَلَاءِ». [1] .
در اين بند كلمه هاي «آيَتَانِ» و «آيَاتِكَ»، «عَوْنَانِ» و «أَعْوَانِكَ»، «فَلَا تُمْطِرْنَا» و «مَطَرَ»، «لَا تُلْبِسْنَا» و «لِبَاسَ»، از يك ماده هستند.
مثال دوم: «يَدِينُونَ بِدِينِهِمْ، وَ يَهْتَدُونَ بِهَدْيِهِمْ». [2] .
در اين جمله واژه هاي «يَهْتَدُونَ» و «بِهَدْيِهِمْ» از ماده «هدي» است و كلمه هاي «يَدِينُونَ» و «بِدِينِهِمْ» از ماده «دين».
پاورقي
[1] «خداوندا همانا اين دو (رعد و برق)، دو نشانه از نشانه هاي تو و دو خدمت گزار از خدمت گزاران تو هستند، كه به رساندن رحمتي سودمند يا كيفري زيان بار به طاعتت مي شتابند. پس به سبب آن دو، باران زيانبار بر ما نباران. و به سبب آن دو جامه بلا بر ما نپوشان». (دعاي 36، بند 1).
[2] «دين آنان را پيروي مي كنند، به راهنمايي آنها راه مي يابند». (دعاي 4، بند 12).