صحيفه مباركه سجّاديّه يادگارنامه ي امام سجّاد عليه السلام و امانتي است كه مي توان با آن، با خداوند بي همتا راز و نياز كرد، عرض حاجت نمود و بر تنهايي و غربتِ مؤمنان در اين جهانِ پر از نيرنگ شكوه ها كرد.

اين كتاب هميشه مورد توجّه عالمان دين بوده و بر تصحيح و استنساخ صحيح و بدون غلط از آن و نقل روايات آن اهتمام فراواني نموده اند و آن را يار شبانه براي راز و نياز با خداوند و متن متين تدبر و درس روزها مي دانسته اند.

به راستي اين سؤال هميشه ذهن دلدادگان صحيفه شريفه سجّاديّه را به خود مشغول كرده كه درون صحيفه چه رازي نهفته و اين كتاب داراي چه سَبْك و سياقي است كه همگان را شيفته خود نموده است. البته اينكه محتواي صحيفه چيست و علّت ماندگاري آن چه بوده و چرا عالمان بر نقل روايات و اجازه روائي آن اهتمامي اينگونه داشته اند، موضوعاتي است كه در جاي خود بايستي به بررسي عميق آن نشست.

بحث اين نوشتار پيرامون سبك و سياقي است كه در لابلاي دعاهاي صحيفه سجّاديّه بچشم مي خورد و همين ويژه گي همه را شيفته نموده پس بحث پيرامون سبك شناسي صحيفه مباركه سجّاديّه است تا شايد در لابلاي اين خطوط بتوان به محتوا و علت ماندگاري و اهتمام عالمان نسبت به «زبور آل محمد صلي الله عليه وآله» دست يافت.