بر اساس حديث متواتر ثقلين، امام سجاد عليه السلام، خود، تالي قرآن است و كلام او همواره همراه آن تا روز قيامت است. بر اساس احاديث ديگر، حضرتش در شمار سلسله اي است كه به تبيين حقايق قرآن مي پردازند. از اين رو، بهترين توصيف را از قرآن ارائه مي كند.

برخي از ويژگي هايي كه در كلام امام سجاد عليه السلام در وصف قرآن مي خوانيم، چنين است:

برتر از تمام كتاب هاي آسماني؛ جدا كننده ي حلال و حرام الهي؛ نوري كه به پيروي آن، از ظلمت هاي گمراهي و جهالت مي توان راه يافت؛ شفا براي كسي كه به سخن آن گوش جان سپارد؛ ميزاني استوار كه همواره به حق سخن مي گويد؛ رايت نجات براي كسي كه در پي آن برود؛ نگاهبان انسان از تلبيس ابليس و وسوسه هاي درون؛ دور كننده بشر از پليدي هاي ضد اخلاقي؛ پيشواي انسان به سوي رضوان و جنان خدا (دعاي 42).

البته به دليل همين ويژگي هاست كه: بايد حق قرآن را پاس داريم؛ آيات آن را بر دل بنشانيم؛ به رشته ي آن چنگ بزنيم و از آن جدا نشويم؛ در سايه سار آن آرام گيريم؛ در پرتو نور آن راه پوييم و هدايت را درغير آن نجوييم (دعاي2).بديهي است كه خداوند، قرآن را بر پيامبرش صلي الله عليه و آله و سلم بطور «مجمل» فرو فرستاده است. پس در اين ميان، علم قرآن را بايد از كساني بجوييم كه خداوند، علم تبيين آن را به آنها داده است، يعني: رسول خدا، محمد صلي الله عليه وآله وسلم كه خداي سبحان، علم تبيين كتاب را به گونه ي كامل بر او الهام فرمود، و خاندان پاكش كه اين علم موهبتي را از رسول امين به ارث بردند (دعاي 42). اگر چنين نكنيم، نسبت به كتاب الهي ظلم كرده ايم، كه - به تعليم امام سجاد عليه السلام - بايد از خدا بخواهيم كه مبادا پشتوانه و ياور ستمگران در محو كتاب خدا باشيم. (دعاي 47).