عنوان دعا چنين است:

و كان من دعائه عليه السلام عند الاستسقاء بعد الجدب، از دعاهاي امام (ع) هنگام درخواست باران پس از خشكسالي مي باشد.

كلمه ي «استسقاء» به معني درخواست آشاميدن آب است، و وقتي كه نهرها خشك شوند و باران كم ببارد و آسمان به خاطر شيوع گناهان و كفران نعمتها و ندادن حقوق و كم فروشي و ظلم و حيله كاري و ترك امر به معروف و نهي از منكر و جلوگيري از زكات و حكم نمودن به غير آنچه خدا نازل فرموده، و غير اينها از چيزهايي است كه موجب خشم حضرت رحمان مي شود و موجب نيامدن باران مي گردد. كيفيت نماز استسقاء مانند نماز عيد فطر و قربان دو ركعت است و در جماعت و فرادي خواندن آن به قصد رجاء اشكال ندارد. و بهتر است كه دعاي قنوت شامل طلب باران و بارش و طلب عطف و توجه حضرت رحمان باشد به اين كه درهاي آسمان را به رحمت خود باز كند و باران را نازل كند. و قبل از دعا صلوات بر محمد و آل محمد (ع) بفرستد.

محتواي دعا

ابتدا امام (ع) در زمينه ي نزول باران مي فرمايد:



[ صفحه 98]



اللهم اسقنا الغيث، و انشر علينا رحمتك بغيثك المغدق من السحاب المنساق لنبات ارضك المونق في جميع الافاق،

خدايا ما را به باران سيراب گردان، و رحمتت را به باران فراوان از ابري كه براي رويانيدن گياه زيبا در اطراف زمينت روان است بر ما بگستران. سپس ضمن معرفي اثرات باران به پاره اي از نعمتهاي خدا كه به بارش باران ارتباط دارد و از تاثيرات مستقيم و غيرمستقيم آن مي باشد اشاره مي فرمايد، از جمله:

1- روئيدن گياهان و زيبائي طبيعت

2- رسيدن ميوه ها و شكفته شدن شكوفه و گل و گياه

3- توسعه و گسترش روزي

4- جاري شدن جويبارها

5- ارزان شدن نرخها

6- نشاط و زندگي بخشيدن به انسانها و موجودات ديگر

7- رويش كشت و زرع

8- افزايش توانايي بر توانائيهاي ما

سپس امام (ع) به نعمتهايي اشاره مي فرمايد كه كمتر به آن توجه مي شود، مثل نعمت آب گوارا و شيرين، ابرهاي پربار و سايه گستر، هوايي متعادل، بارش باران به صورت طبيعي، نه به صورت دردناك و كشنده، اينها نعمتهايي است كه خداوند به ما ارزاني داشته و انسانها و همه موجودات از آن استفاده مي كنند.

سپس امام در فراز آخر دعا بر محمد (ص) و آلش درود مي فرستد و از خداوند درخواست مي كند كه بركات آسمانها و زمين را روزي گرداند.



[ صفحه 99]