بازگشت

نسخه سديدي و زندگاني او


شيخ سديد الدين علي بن احمد معروف به سديدي حلي. ميرزا عبدالله افندي اصفهاني درباره اش مي نويسد: «فاضل عالم جليل، از دانشمندان متقدم بر شهيد، كه شهيد صحيفه كامله سجاديه را از روي نسخه ي به خط ايشان نقل كرده است و او از خط شخصيت مشهور شيخ علي بن سكون روايت و با آن مقابله كرده... از آثار تأليفي وي اطلاعي ندارم.» [1] .

نسخه سديد [2] .

اين نسخه از روي نسخه ي به خط راوي صحيفه شيخ عالم لغت دان علي بن سكون نحوي استنساخ و كتابت شده كه علي بن سكون به نوبه ي خود از بهاء الشرف آن را روايت كرده است.

شيخ سديد در سال 643 بر نسخه ي خود - حسب آنچه كه شهيد نقل كرده - نوشته است:

«ثقلت هذه الصحيفه من خط علي بن سكون و تتبع اعرابها عن أقصاه حسب الجهد، الأ ما زاغ عنه النظر و حسر عنه البصر، و ذلك في شهر ذي الحجه سنه ثلاث و اربعين و ستمائة».

شيخ سديد بعد از استنساخ، آن را با نسخه ي ابن سكون مقابله كرده و نگاشته است:

«بلغت مقابلة و تصحيحا بالنسخة المنقول منها، فصححت بحسب الجهد، الا ما زاغ عنه النظر و حسر عنه البصر، و ذلك في شهر ذي الحجة من سنة ثلاث و اربعين و ستمائة و الله الحمد و المنة».

شهيد ثاني زين العابدين بن احمد شامي (965 ه) تصريح كرده است كه نص مذكور به خط شيخ سديد الدين علي بن احمد حلي بوده است. [3] .


پاورقي

[1] رياض العلماء 354:3.

[2] نسخه اي از صحيفه موجود است كه آن نيز از روي نسخه سديد نوشته و با آن بدون واسطه مقابله شده و هر آنچه در نسخه شهيد آمده در اين نسخه نيز بعينه وجود دارد. اين نسخه در كتابخانه آية الله مرعشي به شماره 13140 محفوظ است. محمد بن فقيه ابراهيم آن را در ربيع الاخر سال 853 ه استنساخ كرده و بار ديگر در سال 1070 محمد بن حسن حسيني عيناثي از علماي قرن 11 (صاحب كتاب المواعظ العدديه) آن را با نسخه شهيد ثاني مقابله كرده و هر آنچه كه در نسخه شهيد ثاني بوده نقل كرده است. همچنين تصويري از صحيفه ي محفوظ در كتابخانه دانشگاه الهيات مشهد به شماره 1009 به دستم رسيد كه در 18 ذي قعده 973 ه نگارش يافته و كاتب آن از روي نسخه اي كه مقابله ي ابن سكون و ابن ادريس بر آن ديده مي شود، استنساخ كرده و شايد اين نسخه اي كه از روي آن رونويسي شده، نسخه سديد باشد. بنگريد: فهرست: دانشكده الهيات مشهد 163:2.

[3] بحارالانوار 134:108.