بازگشت

محدث نوري (م 320 ق)


حاج ميرزا حسين بن محمد تقي نوري طبرسي در سال 1254 ق، به دينا آمد و نزد شيخ العراقين عبدالحسين تهراني و شيخ مرتضي انصاري تلمذ كرد و به همراهي مجدد مذهب، ميرزا محمد حسن شيرازي به سامرا مهاجرت نمود. در علوم مختلف، صاحب نظر بود، اما تبحر او در حديث و رجال و احاطه ي به اقوال و اطلاع به دقايق آيات و نكات اخبار بود بالغ بر سي مجلد كتاب تأليف كرده كه هر يك بر علو قدر و احاطه ي علمي او دلالت دارد،



[ صفحه 66]



علي الخصوص خاتمه ي «مستدرك الوسائل» او كه حاوي مطالب ارزشمندي در علم حديث و رجال است.

او شيخ معاصران است و به طريق او، آثار قدما روايت مي شود. سلسله ي مشايخ اجازه ي وي چنين است: شيخ مرتضي انصاري، از ملا احمد نراقي، از آية الله بحرالعلوم طباطبايي، از شيخ يوسف بحراني (به طرقي كه بحراني در كتاب «لؤلؤة البحرين» بيان داشته). وفات محدث نوري، در سال 1320 ق، اتفاق افتاد و در نجف اشرف دفن گرديد. [1] .

محدث نوري در خاتمه ي «مستدرك الوسائل» در ذيل نام عميد الرؤسا از صحيفه ي كامله و طرق روايت و اعتبار آن، بحث كرده است و خود، نسخه ي ارزشمندي از صحيفه ي كامله داشته كه آن را با نسخه هاي مصحح، تصحيح كرده و چهار مرتبه با آنها مقابله نموده و در مرتبه ي پنجم، وقتي به دعاي چهاردهم مي رسد، به نسخه اي كه بر شيخ بهايي قرائت شده و دستخط و گواهي شيخ بر آن است و همچنين نسخه اي كه بر مجلسي دوم قرائت شده و اجازه ي وي بر آن است، دست يافته و نسخه ي خود را با اين دو نسخه مطابقت داده و مواضع اختلاف را صريحا معين نموده و تفاصيل را به خط خود بر نسخه اش نوشته است. وي ميگويد سزاوار است كه ساير نسخ با آن نسخه سنجيده شود و آن نسخه، «معصومه» ناميده شود؛ زيرا از غلط مبراست. [2] .

اين نسخه ي گرانقدر، در موقوفه ي مرحوم سيد محمد خامنه اي در كتابخانه ي حسينيه ي شوشتري ها در نجف اشرف موجود بوده و مرحوم علامه آقا بزرگ تهراني كه از شاگردان محدث نوري است، آن را مشاهده كرده است. [3] .



[ صفحه 67]




پاورقي

[1] فوائد رضويه، ص 149.

[2] مستدرك الوسائل (الخاتمة)، ج 3، ص 483 - 482.

[3] الذريعة، ج 21، ص 265.