بازگشت

شفاي بيمار با دعاي امام سجاد عليه السلام


از حضرت علي بن الحسين عليه السلام نسبت به خانمي به نام «حبابه والبيه » دو كرامت عجيب:





1- « حبابه والبيه » مي گويد: به حضرت علي بن الحسين (عليه السلام) وارد شدم و در صورتم ( برص؛ پيسي ) عارض شده بود، حضرت دستش را بر آن گذاشت و به طور كلي از بين رفت. سپس فرمود: اي حبابه در پيروان ابراهيم غير از ما و شيعيان ما از اين مرض بهبودي نمي يابند.





2- امام باقر عليه السلام فرمودند: حضرت علي بن الحسين (عليه السلام) براي « حبابه والبيه » دعا كردند و در پرتو دعاي حضرت خداوند جواني او را به او برگرداند و با انگشتان به او اشاره نمودند و در همان لحظه حائض گرديد. و در آن موقع او يكصد و سيزده سال از عمرش مي گذشت.





اين دعاي مستجاب و اين اشاره الهي و تصرف در تكوين نشانه مقام ولايه الهي حضرت سجاد (عليه السلام) است.





از قرآن مجيد نيز در زمينه مكالمه دو ملك كه براي عذاب قوم «لوط » آمده بودند و قبل از آن در منزل حضرت ابراهيم (عليه السلام) ميهمان شدند و به خانم او مژده فرزندار شدن دادند، خانم حضرت كه اساساً نازا و بسيار پير بود با تعجب گفت آيا من بچه دار مي شوم در حاليكه خود نازا و پيره زن هستم و شوهرم هم پيرمرد است؟! آنها گفتند آيا تو از امر الهي تعجب مي كني ؟! «و امرتُه قائمه فضحكت فبشر ناها باسحق و من و راء اسحق يعقوب _ قالت يا ويلتي ءاله و انا عجوز و هذا بعلي ان هذا لشي عجيب _ قالو تعجبين من امر الله. . . » (73 / 71)





در بعضي از روايات آمده است كه « فضحكت » به معناي « حاضت » هست در همان لحظه خانم حيض شد. بنابر اين هر گاه امر الهي به موضوعي تعلق بگيرد آن محقق خواهد شد. « انما امره الي اله اذا اراد شيئاً ان يقول له كن فيكون » (82 / يس )


يعني هر آينه چون به چيزي اراده فرمايد، كارش اين بس كه مي گويد: باش پس اولياء الهي نيز مظهر و تجلي امر الهي هستند و اراده الهي از كانال وجود آنها به منصه ظهور مي رسد.