يكي از اصحاب به نام كنگر ابو خالد كابلي حكايت كند:روزي در محضر پر فيض امام سجّاد زين العابدين عليه السّلام شرفياب شدم و از آن حضرت سؤ ال كردم چه كساني پس از رسول خدا صلّي اللّه عليه و آله واجب الا طاعه هستند؟



حضرت فرمود: اي كنگر! كساني نسبت به امور دين و مردم اولي الا مر بوده ؛ و فرمايشاتشان لازم الا جراء مي باشد كه از طرف خداوند به عنوان امام و خليفه معرّفي شده باشند.



و اوّلين آن ها پس از رسول خدا صلّي اللّه عليه و آله ، اميرالمؤ منين ، عليّ بن ابي طالب و سپس حسن و آن گاه حسين عليهم السّلام ؛ و بعد از ايشان ولايت و رهبري جامعه به من محوّل گرديده است .



كنگر گويد: پرسيدم كه روايتي از حضرت امير عليّبن ابي طالب عليه السّلام وارد شده است كه فرمود: هيچ گاه زمين خالي از حجّت نمي ماند، آيا حجّت خدا بعد از شما كيست ؟



حضرت فرمود: پسرم ، كه نامش در تورات باقر مي باشد، او شكافنده تمام علوم و فنون است ؛ و بعد از او فرزندش ، جعفر حجّت خدا خواهد بود كه نام او در آسمان ها، صادق مي باشد.



گفتم : ياابن رسول اللّه ! با اين كه همه شما صادق و راستگو هستيد، چطور فقط او عنوان صادق را به خود گرفته است .



حضرت در جواب فرمود: همانا پدرم امام حسين از پدرش اميرالمؤ منين عليهماالسّلام نقل نمود، كه پيغمر خدا فرموده است : هرگاه فرزندم جعفر بن محمّد تولّد يافت او را صادق لقب دهيد.



چون كه پنجمين فرزندش نيز به نام جعفر است ؛ و با تمام جراءت و جسارت ادّعاي امامت خواهد نمود و در پيشگاه خداوند او به عنوان جعفر كذّاب و مفتري علي اللّه مي باشد، زيرا به برادر خود حسادت مي ورزد و چيزي را كه اهليّت ندارد ادّعا مي كند.



بعد از آن امام سجّاد عليه السّلام بسيار گريست و آن گاه اظهار داشت : به روشني مي بينم كه جعفر كذّاب ، هم دست طاغوت زمانش شده و از روي طمع و حسادت ، منكر - دوازدهمين - حجّت خدا مي گردد.



گفتم : اي سرور! اين كه مي گويند دوازدهمين حجّت خدا غيبت مي نمايد، آيا حقيقت دارد؟ و آيا امكان پذير است ؟



حضرت فرمود: آري ، سوگند به خداوند، كه اين مطلب در كتابي نزد ما موجود است ؛ و تمام جريانات و وقايعي كه بر ما و بعد از ما ودر زمان غيبت رخ مي دهد، همه آن ها در آن كتاب موجود مي باشد.(13)