ترجمه: اى خداى من كه نام تو فرخنده و بلند باد! فساد باطن او را ديدى و زشتى سيرت او را شناختى، او را به سر در بيشهاش نگونسار كردى و در گودالش فرو افكندى. پس از گردنكشى زبون شد و در كمند همان دام گرفتار آمد كه انديشه داشت مرا در آن بيند، و نزديك بود آنچه در سراى او فرود آمد، اگر رحمت تو نبود، در سراى من فرود آورد.
شرح:
ففزعت اليك فزع الضعيف الذى يقوى بك ثقه بلطفك و ايمانا بقدرتك، و انت المطلع على ما يخفيه من غدره فى سريرته، و ما يكتمه من قبح طويته، فاستجبت لابتهالات الضعف الخاضعه المتوسله للرحمه فى امتداد قوتك، فقلبته راسا على عقب، و اسقطته من مواقعه، و رددته على اعقابه، و اوقعته فى الحفره التى حفرها لى، فوقع فى مهاوى القهر و الذل مقموعا بقوتك، و سقط فى الشباك التى كان قد نصبها لى ليرانى فيها، و لو لا لطفك بى و نصرك لى لوصل الى ما يريد.
براي اين فراز در برنامه حديث مرتبطي موجود نيست براي اين فراز در برنامه آيه مرتبطي موجود نيست