و اذا كنت استغرق فى ذلك كله فى حالتى الذاتيه الخاصه، فاننى اعيش التصور الكونى العميق فى علاقه الحياه بك فى كل احداثها، و فى حركه الانسان المرتبطه بقدرتك و ارادتك فى كل اوضاعها، فانت- يا رب- وراء كل صغيره او كبيره فى الوجود، لانك خالق كل شى‏ء فى ذاته و خصوصيته و حركته، فقد ابدعت لكل ظاهره سببا، و قد جعلت لكل حركه قاعده، و اطلقت نظام الوجود بكل حكمه و دقه، و قدرت له اوضاعه و ابعاده، و دبرت له ثباته و اهتزازه، و لم تكن قدرتك متعسفه فى مواقعها، و لم تكن ارادتك ظالمه فى افعالها، لانك لا تنطلق الا من رحمه تنفذ الى اعماق الامور و لا تقف عند سطحها، و الا من حكمه تلاحق دقائق الاشياء فى مقدماتها و نتائجها، و لكن الناس لا يرون من الاوضاع الا الجانب الذاتى الذى يتصل باحساسهم الشخصى، و لا ينطلقون من النظره الشموليه التى ترصد علاقتهم بالاخرين من حولهم فى الوجود المترابط، الذى تتصل اجزاوه ببعضها البعض فى عمليه تاثر متبادل، و فى تواصلها و تكاملها، مما قد يترك اثره السلبى على عمليه الانفصال بينها، لو قدر للانسان ان يفكر بذلك.

و فى ضوء هذا، كانت حركه المشاكل و المصائب و الالام فى حياتنا جزءا من حركه الوجود الشامل فى دائره النظام الكونى، الذى تمثل ارادتنا فى جزئياته، جزءا من قوانينه، فلا تنفصل ارادتنا عن الواقع، و لكنها تتحرك من خلال طبيعه الموثرات و الشروط التى تحيط بها و تتحرك فى مواقعها...، الامر الذى يجعل النتائج مربوطه بمقدماتها، و المسببات خاضعه لاسبابها، سواء اكانت ظاهره مما يدرك الانسان حقيقته، ام خفيه لا يعرف الانسان كنهها..

و مهما اختلفت الاسباب و المسببات، فان ارادتك تمثل عمق سببيه الاشياء، و قدرتك تتعلق باسرار طبيعتها، فلا يملك احد من ذلك شيئا، بل الامر لك فى كل مفرداته، فانت الاساس فى كل شى‏ء، و كل الوجود خاضع لارادتك، فلا مجال لاحد ان يغير ما اردت من السلب فيحوله الى الايجاب، او ما اردته من الايجاب فيحوله الى السلب،