ترجمه:
خدايا درود بر محمد و آل او فرست و از هر حقى كه تو بر من دارى بگذر و از آنچه من مستوجبم از تو، مرا حفظ كن و از آنچه گناهكاران مى‏ترسند در پناه خود گير، كه تو بر عفو كردن قادرى و اميد آمرزش به تو است تو را به عفو و گذشت شناخته‏ايم. حاجت مرا از غير تو نتوان خواست و گناه مرا غير تو نخواهد آمرزيد حاشا و كلا

اللهم اغفر ذنبى، و اقض حاجتى، و آمن خوفى:

يا رب، ان كل همى ان اخرج من الدنيا آمنا راضيا مرضيا عندك، مطمئنا للموقع الذى اتطلع اليه فى الدار الاخره، و لذلك فانى اريد ان اتخفف مما يجب على لك من الحقوق الخاصه و العامه، مما كلفتنى به و قصرت فيه، فهب لى ذلك كله حتى اكون برى‏ء الذمه منه، فلا احاسب على شى‏ء منه من قليل او كثير، و اسالك العافيه من النتائج السيئه و العواقب الوخيمه التى توجب لى عقابك من خلال التقصير و التفريط فى مسوولياتى، و ذلك بان تبعد كل ذلك عنى مما يواجهنى منه يوم القيامه، و استجير بك مما يخافه المسيئون من العذاب الاليم فى نار الجحيم، فانك الغنى بالعفو لعبادك الخاطئين، و انت المرجو للمغفره، المعروف بالتجاوز، و ذلك من خلال ما وصفت به نفسك بانك العفو الغفور الرحيم.

انها حاجتى المهمه التى تعلو على كل حاجه لانها تتصل بقضيه المصير، و هى الحاجه الوحيده التى لا املك تقديمها لاحد غيرك، لانك- وحدك- ولى العفو و الرحمه، و انت الغافر للذنب و لا غافر غيرك، سبحانك ان يكون هناك لك شريك فى كل شوون عبادك.

عاقبت بدكاران:
ثُمَّ كانَ عاقِبَةَ الَّذِينَ أَساؤُا السُّواى أَنْ كَذَّبُوا بِآياتِ اللَّهِ وَ كانُوا بِها يَسْتَهْزِؤُنَ
(آنگاه فرجام كسانى كه بدى كردند [بسى] بدتر بود، [چرا] كه آيات خدا را تكذيب كردند و آنها را به ريشخند مى‏گرفتند.)
قرآن كريم، سوره مباركه الروم (30)، آيه 10.

خداوند، تنها بخشنده گناهان:
وَ الَّذِينَ إِذا فَعَلُوا فاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَكَرُوا اللَّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَ مَنْ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ اللَّهُ وَ لَمْ يُصِرُّوا عَلى ما فَعَلُوا وَ هُمْ يَعْلَمُونَ
(و آنان كه چون كار زشتى كنند، يا بر خود ستم روا دارند، خدا را به ياد مى‏آورند و براى گناهانشان آمرزش مى‏خواهند -و چه كسى جز خدا گناهان را مى‏آمرزد؟ و بر آنچه مرتكب شده‏اند، با آنكه مى‏دانند [كه گناه است]، پافشارى نمى‏كنند.)
قرآن كريم، سوره مباركه آل‏عمران (3)، آيه 135.