ان التسبيح المنطلق من اعماق الاحساس بعظمتك الممتده فى مظاهر الوجود كله ، يفرض نفسه على عقلى و قلبى و كل حياتى، لان لطفك هو فى رفقك بعبادك، و ايصالهم الى كل ما يحقق لهم الخير كله فى الدنيا و الاخره و يهيى‏ء لهم كل ما يصلح امورهم، و يبتعد بهم عن الفساد فى ذلك كله، من خلال علمه بدقائق الاشياء التى تمثل كل ما يختزنه الوجود من خير او شر، لتجنبهم سلبيات ذلك كله، و ليعيشوا اللطف الدقيق الخفى فى آفاق رحمتك.

و لان رافتك فاقت فى حنانها كل رافه، و لان حكمتك- فى اتقان الخلق تدبيره و رعايه اسرار المصالح و المفاسد فيه- لم تقترب اليها- فى موقعها المميز- كل حكمه فى كل معرفه تفتح للحكمه ابوابها على الحياه و الانسان.