حمد و سپاسى مخصوص خداوند:
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ جَعَلَ الظُّلُماتِ وَ النُّورَ ثُمَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ
(ستايش خدايى را كه آسمانها و زمين را آفريد، و تاريكيها و روشنايى را پديد آورد. با اين همه كسانى كه كفر ورزيده‏اند، [غير او را] با پروردگار خود برابر مى‏كنند.)
قرآن كريم، سوره مباركه الانعام (6)، آيه 1.

حمد و سپاسى مخصوص خداوند:
فَقُطِعَ دابِرُ الْقَوْمِ الَّذِينَ ظَلَمُوا وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ
(پس ريشه‏ى آن گروهى كه ستم كردند بركنده شد، و ستايش براى خداوند، پروردگار جهانيان است.)
قرآن كريم، سوره مباركه الانعام (6)، آيه 45.

حمد و سپاس خداوند هدايت‏كننده بنده:
وَ نَزَعْنا ما فِي صُدُورِهِمْ مِنْ غِلٍّ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهِمُ الْأَنْهارُ وَ قالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدانا لِهذا وَ ما كُنَّا لِنَهْتَدِيَ لَوْ لا أَنْ هَدانَا اللَّهُ لَقَدْ جاءَتْ رُسُلُ رَبِّنا بِالْحَقِّ وَ نُودُوا أَنْ تِلْكُمُ الْجَنَّةُ أُورِثْتُمُوها بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ
(و هر گونه كينه‏اى را از سينه‏هايشان مى‏زداييم. از زير [قصرهاى]شان نهرها جارى است، و مى‏گويند: «ستايش خدايى را كه ما را بدين [راه] هدايت نمود، و اگر خدا ما را رهبرى نمى‏كرد ما خود هدايت نمى‏يافتيم. در حقيقت، فرستادگان پروردگار ما حقّ را آوردند.» و به آنان ندا داده مى‏شود كه اين همان بهشتى است كه آن را به [پاداش] آنچه انجام مى‏داديد ميراث يافته‏ايد.)
قرآن كريم، سوره مباركه الاعراف (7)، آيه 43.

شكرگزارى از نعمتهاى خدا، موجب افزايش نعمت:
وَ إِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ وَ لَئِنْ كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذابِي لَشَدِيدٌ
(و آنگاه كه پروردگارتان اعلام كرد كه اگر واقعاً سپاسگزارى كنيد، [نعمت] شما را افزون خواهم كرد، و اگر ناسپاسى نماييد، قطعاً عذاب من سخت خواهد بود.»)
قرآن كريم، سوره مباركه ابراهيم (14)، آيه 7.

افزايش پاداش نيكوكاران:
وَ إِذْ قُلْنَا ادْخُلُوا هذِهِ الْقَرْيَةَ فَكُلُوا مِنْها حَيْثُ شِئْتُمْ رَغَداً وَ ادْخُلُوا الْبابَ سُجَّداً وَ قُولُوا حِطَّةٌ نَغْفِرْ لَكُمْ خَطاياكُمْ وَ سَنَزِيدُ الْمُحْسِنِينَ
(و [نيز به ياد آريد] هنگامى را كه گفتيم: «بدين شهر درآييد، و از [نعمتهاى] آن، هرگونه خواستيد، فراوان بخوريد، و سجده‏كنان از در [بزرگ] درآييد، و بگوييد: [خداوندا،] گناهان ما را بريز. تا خطاهاى شما را ببخشاييم، و [پاداش] نيكوكاران را خواهيم افزود.»)
قرآن كريم، سوره مباركه البقرة (2)، آيه 58.

افزايش پاداش نيكوكاران:
لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا الْحُسْنى وَ زِيادَةٌ وَ لا يَرْهَقُ وُجُوهَهُمْ قَتَرٌ وَ لا ذِلَّةٌ أُولئِكَ أَصْحابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِيها خالِدُونَ
(براى كسانى كه كار نيكو كرده‏اند، نيكويى [بهشت] و زياده [بر آن] است. چهره‏هايشان را غبارى و ذلّتى نمى‏پوشاند. اينان اهل بهشتند [و] در آن جاودانه خواهند بود.)
قرآن كريم، سوره مباركه يونس (10)، آيه 26.