وسعت و تنگى روزى به دست خدا:
اللَّهُ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشاءُ وَ يَقْدِرُ وَ فَرِحُوا بِالْحَياةِ الدُّنْيا وَ مَا الْحَياةُ الدُّنْيا فِي الْآخِرَةِ إِلاَّ مَتاعٌ
(خدا روزى را براى هر كه بخواهد گشاده يا تنگ مى‏گرداند، و[لى آنان] به زندگى دنيا شاد شده‏اند، و زندگى دنيا در [برابر] آخرت جز بهره‏اى [ناچيز] نيست.)
قرآن كريم، سوره مباركه الرعد (13)، آيه 26.

وسعت و تنگى روزى به دست خدا:
إِنَّ رَبَّكَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشاءُ وَ يَقْدِرُ إِنَّهُ كانَ بِعِبادِهِ خَبِيراً بَصِيراً
(بى‏گمان، پروردگار تو براى هر كه بخواهد، روزى را گشاده يا تنگ مى‏گرداند. در حقيقت، او به [حال] بندگانش آگاه بيناست.)
قرآن كريم، سوره مباركه الاسراء (17)، آيه 30.

وسعت و تنگى روزى به دست خدا:
اللَّهُ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ وَ يَقْدِرُ لَهُ إِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْ‏ءٍ عَلِيمٌ
(خدا بر هر كس از بندگانش كه بخواهد روزى را گشاده مى‏گرداند و [يا] بر او تنگ مى‏سازد، زيرا خدا به هر چيزى داناست.)
قرآن كريم، سوره مباركه العنكبوت (29)، آيه 62.

وسعت و تنگى روزى به دست خدا:
أَ وَ لَمْ يَرَوْا أَنَّ اللَّهَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشاءُ وَ يَقْدِرُ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ
(آيا ندانسته‏اند كه [اين] خداست كه روزى را براى هر كس كه بخواهد فراخ يا تنگ مى‏گرداند؟ قطعاً در اين [امر] براى مردمى كه ايمان مى‏آورند عبرتهاست.)
قرآن كريم، سوره مباركه الروم (30)، آيه 37.

وسعت و تنگى روزى به دست خدا:
قُلْ إِنَّ رَبِّي يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ وَ يَقْدِرُ لَهُ وَ ما أَنْفَقْتُمْ مِنْ شَيْ‏ءٍ فَهُوَ يُخْلِفُهُ وَ هُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ
(بگو: «در حقيقت، پروردگار من است كه روزى را براى هر كس از بندگانش كه بخواهد گشاده يا براى او تنگ مى‏گرداند. و هر چه را انفاق كرديد عوضش را او مى‏دهد. و او بهترين روزى‏دهندگان است.»)
قرآن كريم، سوره مباركه سبا (34)، آيه 39.

وسعت و تنگى روزى به دست خدا:
لَهُ مَقالِيدُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشاءُ وَ يَقْدِرُ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْ‏ءٍ عَلِيمٌ
(كليدهاى آسمانها و زمين از آنِ اوست. براى هر كس كه بخواهد روزى را گشاده يا تنگ مى‏گرداند. اوست كه بر هر چيزى داناست.)
قرآن كريم، سوره مباركه الشورى (42)، آيه 12.

خزائن هر چيز در نزد خداست و به قدر و اندازه معلوم نازل شود:
وَ إِنْ مِنْ شَيْ‏ءٍ إِلاَّ عِنْدَنا خَزائِنُهُ وَ ما نُنَزِّلُهُ إِلاَّ بِقَدَرٍ مَعْلُومٍ
(و هيچ چيز نيست مگر آنكه گنجينه‏هاى آن نزد ماست، و ما آن را جز به اندازه‏اى معين فرونمى‏فرستيم.)
قرآن كريم، سوره مباركه الحجر (15)، آيه 21.

تقسيم روزى مخلوقات از جانب خدا:
أَ هُمْ يَقْسِمُونَ رَحْمَتَ رَبِّكَ نَحْنُ قَسَمْنا بَيْنَهُمْ مَعِيشَتَهُمْ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ رَفَعْنا بَعْضَهُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجاتٍ لِيَتَّخِذَ بَعْضُهُمْ بَعْضاً سُخْرِيًّا وَ رَحْمَتُ رَبِّكَ خَيْرٌ مِمَّا يَجْمَعُونَ
(آيا آنانند كه رحمت پروردگارت را تقسيم مى‏كنند؟ ما [وسايل] معاشِ آنان را در زندگى دنيا ميانشان تقسيم كرده‏ايم، و برخى از آنان را از [نظر] درجات، بالاتر از بعضى [ديگر] قرار داده‏ايم تا بعضى از آنها بعضى [ديگر] را در خدمت گيرند، و رحمت پروردگار تو از آنچه آنان مى‏اندوزند بهتر است.)
قرآن كريم، سوره مباركه الزخرف (43)، آيه 32.

خداوند تنها روزى‏دهنده:
وَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ إِلاَّ عَلَى اللَّهِ رِزْقُها وَ يَعْلَمُ مُسْتَقَرَّها وَ مُسْتَوْدَعَها كُلٌّ فِي كِتابٍ مُبِينٍ
(و هيچ جنبنده‏اى در زمين نيست مگر [اينكه] روزيش بر عهده‏ى خداست، و [او] قرارگاه و محلّ مُردنش را مى‏داند. همه‏ى [اينها] در كتابى روشن [ثبت] است.)
قرآن كريم، سوره مباركه هود (11)، آيه 6.

خداوند تنها روزى‏دهنده:
وَ الَّذِي هُوَ يُطْعِمُنِي وَ يَسْقِينِ
(و آن كس كه او به من خوراك مى‏دهد و سيرابم مى‏گرداند،)
قرآن كريم، سوره مباركه الشعراء (26)، آيه 79.