ترجمه:
اكنون من در حضور توام خوار و زار، سرافكنده، دل افكار، ترسان و به گناه بزرگ خود اقرار دارم كه بار آن را بر دوش گرفته‏ام و به نافرمانى سترگى دست آلوده‏ام، به عفو تو پناه آورده و از بخشايش تو زنهار خواهم و مى‏دانم كه ديگرى مرا از تو پناه نمى‏دهد و از عذاب تو مانع نمى‏شود.

اللهم اجعل لى فى هذا اليوم حظا انال به رضوانك:

يا رب، انا الانسان الذى عاش الصغار بين يديك حتى ليكاد يفقد الاحساس بوجوده امام عظمتك، فكان الذليل الخاضع- بوجوده- لك، الخاشع، بكل روحه فى محراب عبادتك، الخائف من غضبك و مما ينتظره من عذابك جزاء لاعماله و سيئاته، المعترف فى عمق احساسه بالذنب، بالذنوب العظيمه فى خطورتها على المصير، و فظاعتها فى عناصرها الشريره و نتائجها السيئه، و بالخطايا الجليله فى طبيعتها السلبيه فى واقع المسووليه، مما تحملته و اكتسبته منها فى غفله العقل، و غيبوبه الوعى، و انحراف الغريزه، و نسيان الله.

و ها انذا قد جئت اليك فى موقف المستجير الذى يستعطف عفوك عن الخاطئين لتجيره من نتائج خطاياه، و فى موقع اللاجى‏ء اليك ليلوذ برحمتك من عظيم سخطك، لاننى اوقن بعمق ايمانى، انك انت- وحدك- الذى تملك اجاره المستجير من عقابك، فلا يملك احد ان يجيرنى منك، و لا يستطيع احد ان يمنعنى منك اذا اردت بى شرا او ضرا من خلال استحقاقى ذلك.