ترجمه:
و روزى كه مرا براى لقاى خود برانگيزى رسوا مكن و پيش دوستان خودت آبروى من مريز و مرا از ياد خود فراموشى مده و سپاس خود را از ياد من مبر، و در حال سهو كه جاهلان نعمت تو را غفلت فراز آيد مرا به سپاس خود وادار و الهام كن كه تو را بهر عطائى ثنا گويم و بهر نعمت كه ارزانى داشتى اعتراف كنم.

و حقق لى العصمه فى افعالى و اقوالى حتى القاك فى يوم البعث مرفوع الراس بطاعتك، بعيدا عن خزى معصيتك، و جنبنى- بذلك- الفضيحه على رووس الاشهاد من اوليائك الصالحين، حتى لا يروا منى الا الخير الذى يرفعنى عندك، و اجعلنى- يا رب- الانسان الذى يذكرك فى لسانه و قلبه و حركته فى الحياه، فلا يغفل عنك اذا وقف امام الحرام، و لا ينساك امام كل التعقيدات التى تاكل ايمان الانسان فى مواقع الظلم و الطغيان.

و اجعلنى- يا رب- الانسان الشاكر لك فى كل نعمك، من نعمه الوجود الى آخر نعمه فى تفاصيل حياتى، و لا تجعلنى الجاحد الكافر بها لا ذكرك فى كل آلائك، و اشكرك فى كل نعمائك، بعيدا عن كل اوضاع السهو فى اجواء الغافلين الجاهلين لمقامك فى آفاق العظمه و مواقع القدره.

و الهمنى- يا رب- الثناء عليك بكل ما تفضلت به على مما اعطيتنيه من فضلك و احسانك، و الاعتراف بما احسنت الى من الخير فى كل حياتى، لا عيش فى وجدانى فى رحاب لطفك و كرمك.

نهى از پيروى از غافلان:
وَ اصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَداةِ وَ الْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ وَ لا تَعْدُ عَيْناكَ عَنْهُمْ تُرِيدُ زِينَةَ الْحَياةِ الدُّنْيا وَ لا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنا قَلْبَهُ عَنْ ذِكْرِنا وَ اتَّبَعَ هَواهُ وَ كانَ أَمْرُهُ فُرُطاً
(و با كسانى كه پروردگارشان را صبح و شام مى‏خوانند [و] خشنودى او را مى‏خواهند، شكيبايى پيشه كن، و دو ديده‏ات را از آنان برمگير كه زيور زندگى دنيا را بخواهى، و از آن كس كه قلبش را از ياد خود غافل ساخته‏ايم و از هوس خود پيروى كرده و [اساس] كارش بر زياده‏روى است، اطاعت مكن.)
قرآن كريم، سوره مباركه الكهف (18)، آيه 28.