مدح اجتناب‏كنندگان از كبائر:
الَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبائِرَ الْإِثْمِ وَ الْفَواحِشَ إِلاَّ اللَّمَمَ إِنَّ رَبَّكَ واسِعُ الْمَغْفِرَةِ هُوَ أَعْلَمُ بِكُمْ إِذْ أَنْشَأَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ وَ إِذْ أَنْتُمْ أَجِنَّةٌ فِي بُطُونِ أُمَّهاتِكُمْ فَلا تُزَكُّوا أَنْفُسَكُمْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقى
(آنان كه از گناهان بزرگ و زشتكاريها- جز لغزشهاى كوچك- خوددارى مى‏ورزند، پروردگارت [نسبت به آنها ] فراخ‏آمرزش است. وى از آن دم كه شما را از زمين پديد آورد و از همان گاه كه در شكمهاى مادرانتان [در زهدان] نهفته بوديد به [حال] شما داناتر است، پس خودتان را پاك مشماريد. او به [حال] كسى كه پرهيزگارى نموده داناتر است.)
قرآن كريم، سوره مباركه النجم (53)، آيه 32.

اجتناب از كبائر، كفاره صغائر:
إِنْ تَجْتَنِبُوا كَبائِرَ ما تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُكَفِّرْ عَنْكُمْ سَيِّئاتِكُمْ وَ نُدْخِلْكُمْ مُدْخَلاً كَرِيماً
(اگر از گناهان بزرگى كه از آن[ها] نهى شده‏ايد دورى گزينيد، بديهاى شما را از شما مى‏زداييم، و شما را در جايگاهى ارجمند درمى‏آوريم.)
قرآن كريم، سوره مباركه النساء (4)، آيه 31.