ترجمه: خدايا درود بر محمد و آل او فرست و به قرآن ظاهر ما را آراسته دار. و صفحهى انديشهى ما را از وسوسهها پاك كن و آلودگى دلهاى ما را به قرآن بشوى و بند بار سنگين گناه را از ما بگسل و پريشانى كارهاى ما را به سامان آور، و آن هنگام كه هنگامهى عرض اعمال است در گرمگاه روز قيامت سوز تشنگى ما را به قرآن فرو نشان، و در سهمناكترين روز كه رستاخيز ماست به سبب قرآن جامهى امان بر ما بپوشان.
شرح:
اللهم اغسل بالقران درن قلوبنا:
يا رب، لقد انزلت القرآن على رسولك من اجل تغيير الانسان فى ظاهره و باطنه الى الافضل، و فى تركيز حركته فى الحياه فى الداخل و الخارج على خط الاستقامه فى اتجاه توحيدك، باعتبار ان ذلك هو الذى يوصل انسانيته التى عمقت فيها الفطره التى توحى بالقيم الروحيه الانسانيه فى علاقته بربه و بنفسه و بالناس و الحياه من حوله، و ذلك من خلال التعاليم المفصله المتنوعه التى و زعتها على مختلف اوضاع الانسان فى اقواله و افعاله و علاقاته، و اودعت ذلك فى كتابك فى خطوطه العامه و الخاصه لاصلاح ظاهره فى ممارساته العمليه فى دائره التقوى، و لتركيز ظاهره فى افكاره المنفتحه على الحق، و فى دوافعه المنطلقه من الخير، و فى تطلعاته المرتكزه على الخط المستقيم.
اللهم الهمنا سلامه التصور للاشياء، و استقامه الفكر فى قضايا العقيده و الحياه، و قوه الاراده فى تاكيد الموقف، حتى نصلح حياتنا الخارجيه بالسير- مع التقوى- فى طريق رضاك، و نطرد فى واقعنا الداخلى فى الفكر و الروح و الشعور كل الوساوس الشيطانيه التى يزرعها الشيطان فى داخلنا، ليربك كل ما يختزنه الوجدان من عناصر الحق الفكرى و الروحى و الشعورى، فاننا نريد ان تكون صورتنا فى الشكل و المضمون فى صوره رضاك و فى عناوين الحقيقه بدلا من الوهم الذى يربطنا بالخرافه و الزيف الذى ينفتح بنا على الباطل، لانك تريدنا فى حركه الواقع ان تكون انسانيتنا فى موقع الايجابيه لبناء الحياه.
اللهم اجعل القرآن ينبوع طهر يغسل قلوبنا من امراضها بما قد تختزنه بفعل الموثرات المنحرفه من اللوم و الحقد و الحسد و البغضاء و غيرها، حتى نغتسل به فى كل صباح و مساء فى وعى للايه و فى انفتاح على الموعظه، و طهر- يا رب- بالقرآن فى ايحاءاته الفكريه و الروحيه كل واقعنا العملى من الذنوب الخفيه و الظاهره، حتى لا يبقى علينا ذنب يرهق طهارتنا الانسانيه، لان الذنوب ليست حاله طارئه فى رياح النفس، بل قد تكون حاله متجذره فى الاعماق من خلال الاوحال المتراكمه الكامنه فى النفس.
يا رب، و اجعل القرآن عنصر وحده، يوحد القلوب على المحبه و يجمع الناس على البر و التقوى، و يفتح لهم ابواب التعاون على رعايه كل امورهم بالخير و الحق، فلا تبقى امورهم الحيويه منتشره فى كل موقع، موزعه بين كل افق، بل تجتمع على مواقع رضاك فى وحى آياتك.
و هيىء لنا الحصول على محبتك التى تروى اعماقنا فنرتوى بها- فى وحى القرآن- فى ظماء الاجواء الملتهبه بالحراره فى موقف العرض عليك يوم القيامه (يوم يقوم الناس لرب العالمين) (المطففين: 6) فلا نحس بالعطش و لا نسقط تحت تاثير حرارته، بل تتحول محبتك و رحمتك بردا و سلاما على عبادك الصالحين.
و البسنا- يا رب- حلل الامان، لنعيش الامن المنفتح على الثقه برحمتك، و الامل بمغفرتك، و التطلع الى رضوانك، فلا نقف فى حاله عرى كامل من تاثير الخوف فينا
فى يوم الفزع الاكبر فى ساحه النشور.
براي اين فراز در برنامه حديث مرتبطي موجود نيست آيات مرتبط:
جاى صف بستن و به يك رشته در آمدن در پيشگاه حق:
وَ يَوْمَ نُسَيِّرُ الْجِبالَ وَ تَرَى الْأَرْضَ بارِزَةً وَ حَشَرْناهُمْ فَلَمْ نُغادِرْ مِنْهُمْ أَحَداً وَ عُرِضُوا عَلى رَبِّكَ صَفًّا لَقَدْ جِئْتُمُونا كَما خَلَقْناكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ بَلْ زَعَمْتُمْ أَلَّنْ نَجْعَلَ لَكُمْ مَوْعِداً (و [ياد كن] روزى را كه كوهها را به حركت درمىآوريم، و زمين را آشكار [و صاف] مىبينى، و آنان را گردمىآوريم و هيچ يك را فروگذار نمىكنيم. و ايشان به صف بر پروردگارت عرضه مىشوند [و به آنها مىفرمايد:] به راستى همان گونه كه نخستين بار شما را آفريديم [باز] به سوى ما آمديد، بلكه پنداشتيد هرگز براى شما موعدى مقرر قرار نخواهيم داد.) قرآن كريم، سوره مباركه الكهف (18)، آيات 47 و 48.
در امان بودن عدهاى از بزرگترين هراس:
لا يَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الْأَكْبَرُ وَ تَتَلَقَّاهُمُ الْمَلائِكَةُ هذا يَوْمُكُمُ الَّذِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ (دلهرهى بزرگ، آنان را غمگين نمىكند و فرشتگان از آنها استقبال مىكنند [و به آنان مىگويند:] اين همان روزى است كه به شما وعده مىدادند.) قرآن كريم، سوره مباركه الانبياء (21)، آيه 103.