ترجمه: تا فرمان تو آشكار گشت و سخن تو بر كرسى نشست با اينكه مشركان را ناخوش آمد
شرح:
حتى علت كلمه الله فكانت العليا و سقطت كلمه الشيطان فكانت السفلى، بالرغم من كراهه المشركين و رفض الكافرين.
و نصرك اياه، فاستكمل القوه للمواجهه، و حول نقاط الضعف الى نقاط قوه، و انطلق المومنون معه بروحيه الشهاده و حركيه الامل بالنصر منفتحين عليك لائذين بك، متطلعين الى نصرك واثقين برحمتك. و اندفعوا الى الحرب لا حبا بها، و لكن لتكون كلمتك العليا و كلمه الشيطان السفلى، و كان النصر- بعد تجارب مولمه و هزائم منكره، و انفتحت ديار الكافرين على الاسلام، و دخل الناس فى دين الله افواجا، و جاء الحق و زهق الباطل، و علت كلمتك و ظهر امرك، و انطلقت المسيره من خلال جهده الفكرى و الروحى و اخلاصه العملى. فقد كان بكله لك، فلا شىء فى ذاته لذاته و لا لغيره فى الجانب الشخصى من ذلك، فانت كل غايته و مقصده و مبتغاه.
براي اين فراز در برنامه حديث مرتبطي موجود نيست آيات مرتبط:
رفعت دين اسلام، با وجود كراهت مشركان:
هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى وَ دِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ (اوست كسى كه فرستادهى خود را با هدايت و آيين درست روانه كرد، تا آن را بر هر چه دين است فائق گرداند، هر چند مشركان را ناخوش آيد.) قرآن كريم، سوره مباركه الصف (61)، آيه 9.
حكم نافذ خداوند و ناخشنودى مشركان:
إِنَّ رَبَّكُمُ اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوى عَلَى الْعَرْشِ يُغْشِي اللَّيْلَ النَّهارَ يَطْلُبُهُ حَثِيثاً وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ وَ النُّجُومَ مُسَخَّراتٍ بِأَمْرِهِ أَلا لَهُ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ تَبارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمِينَ (در حقيقت، پروردگار شما آن خدايى است كه آسمانها و زمين را در شش روز آفريد؛ سپس بر عرش [جهاندارى] استيلا يافت. روز را به شب -كه شتابان آن را مىطلبد- مىپوشاند، و [نيز] خورشيد و ماه و ستارگان را كه به فرمان او رام شدهاند [پديد آورد]. آگاه باش كه [عالم] خلق و امر از آنِ اوست. فرخنده خدايى است پروردگار جهانيان.) قرآن كريم، سوره مباركه الاعراف (7)، آيه 54.
ناخشنودى مشركان:
هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى وَ دِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ (او كسى است كه پيامبرش را با هدايت و دين درست، فرستاد تا آن را بر هر چه دين است پيروز گرداند، هر چند مشركان خوش نداشته باشند.) قرآن كريم، سوره مباركه التوبة (9)، آيه 33.
بلند گرديدن كلمةاللّه يا همان دعوت خدا به اسلام:
إِلاَّ تَنْصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللَّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذِينَ كَفَرُوا ثانِيَ اثْنَيْنِ إِذْ هُما فِي الْغارِ إِذْ يَقُولُ لِصاحِبِهِ لا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَنا فَأَنْزَلَ اللَّهُ سَكِينَتَهُ عَلَيْهِ وَ أَيَّدَهُ بِجُنُودٍ لَمْ تَرَوْها وَ جَعَلَ كَلِمَةَ الَّذِينَ كَفَرُوا السُّفْلى وَ كَلِمَةُ اللَّهِ هِيَ الْعُلْيا وَ اللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ (اگر او [پيامبر] را يارى نكنيد، قطعاً خدا او را يارى كرد: هنگامى كه كسانى كه كفر ورزيدند، او را [از مكّه] بيرون كردند، و او نفر دوم از دو تن بود، آنگاه كه در غار [ثَور] بودند، وقتى به همراه خود مىگفت: «اندوه مدار كه خدا با ماست.» پس خدا آرامش خود را بر او فروفرستاد، و او را با سپاهيانى كه آنها را نمىديديد تأييد كرد، و كلمهى كسانى را كه كفر ورزيدند پستتر گردانيد، و كلمهى خداست كه برتر است، و خدا شكستناپذير حكيم است.) قرآن كريم، سوره مباركه التوبة (9)، آيه 40.