سبحانك باهر الايات و فاطر السماوات:



يا رب، و يبقى التسبيح الخاشع فى آفاق المعرفه بك يرتفع بالتعظيم و التنزيه و التمجيد لك، فكيف لا ينطلق لسانى بالتسبيح و انا اراك فى عطائك لكل عبادك- و انا منهم- تبسط لهم كل الوان الخير التى تحول الحرمان الى جده، و الفقر الى غنى، و الجوع الى شبع، و الشقاء الى سعاده، فينعمون بذلك كله فيسبحونك تسبيح الاحساس بالنعمه فى امتداد العظمه.

و اذا كان عبادك يسبحونك للنعم الماديه التى تبنى لهم حياتهم فى انفسهم و اهلهم و اموالهم و اوضاعهم، فانهم يسبحونك بالهدايه الرضيه المطمئنه التى عرفوها، مما اودعت فى عقولهم من الوحى و حركه الفكر، و مما حركته فى الحياه من وسائل المعرفه، و ما انزلته على رسلك من حقائق الغيب و الشهاده فى وحيك، فانت الذى هداهم للايمان بك و بتوحيدك و للسير فى خط الاستقامه فى اتجاه التوحيد فى العقيده و العباده و الطاعه.

فانت المرجع فى الدين و الدنيا، و الملجاء لعبادك فى كل ما يحتاجونه فى خصائص الحاجات الصغيره و الكبيره فى الدنيا و الاخره.