ترجمه: در آن روز پشيمانى و افسوس كه روى ستمگران سياه شود روى ما را سفيد گردان و دوستى ما را در سينهى مومنان جاى ده. و زندگى را بر ما بىرنج و سختى بگذران.
شرح:
و اعطنا اشراقه وجوهنا من خلال ما تمنحنا اياه من عفوك و مغفرتك، مما يتم به نورنا الذى انطلق من نور ايماننا، فى ذلك اليوم الذى تسود فيه وجوه الظلمه الذين ظلموا انفسهم بالكفر و الضلال او بالبغى على عباد الله، و هو اليوم الذى تنفتح فيه النفس على مشاعر الحسره امام النتائج السلبيه التى تواجهنا فى حساب اعمالنا، و الندامه على الفرص الضائعه فى سالف ايامنا، و هب لنا- يا رب- محبه المومنين التى تتفاعل فى قلوبنا احساسا بالانتماء الانسانى الى المسيره الايمانيه السائره الى مواقع طاعتك و رحاب رضوانك.
و اجعل الحياه لنا- يا رب- برحمتك و لطفك و قدرتك فرحا و سروا و راحه، و لا تجعلها شديده قاسيه فى دائره العسر و الصعوبه.
يا رب، ان هذه الابتهالات الروحيه التى تنفتح فيها ارواحنا عليك، و تخشع- من خلالها- قلوبنا امامك، و تسجد- معها- ارادتنا و كل اعمالنا و اقوالنا بين يديك، هى انطلاقه ايمان يعيش فى قلوبنا و عقولنا، و خفقه محبه فى مشاعرنا، و نبضه احساس فى احاسيسنا، و حركه تعبير عن اخلاص عبوديتنا لك.
اللهم فارحم ابتهالاتنا و خشوعنا و سجودنا و نبضات قلوبنا و خفقات احاسيسنا، و صفاء كلماتنا و طهاره نياتنا، لنحصل على مواقع القرب منك، و درجات الرضوان لديك، بما تقضى به حاجاتنا، و ترفع به درجاتنا، و تحقق لنا احلامنا، و تخفف من آلامنا، و تنقذنا من صعوبات الحياه فى كل دنيانا، و تحقق لنا السعاده و النجاه و الحصول على النعيم فى جنتك فى آخرتنا.
فنحن امه القرآن التى تقراه و تتدبره و تعيشه و تتحرك فى خط تعاليمه و ارشاداته و منهجه فى الحياه.
احاديث مرتبط:
«يوم الحسره».
روى على بن ابراهيم قال: حدثنى ابى، عن الحسن بن محبوب، عن ابى ولاد الحناط، عن ابىعبدالله عليهالسلام قال: سئل عن قوله تعالى: «و انذرهم يوم الحسره»، قال: ينادى مناد من عند الله و ذلك بعد ما صار اهل الجنه فى الجنه، و اهل النار فى النار هل تعرفون الموت فى صوره من الصور؟ فيقولون: لا فيوتى بالموت فى صوره كبش املح فيوقف بين الجنه و النار ثم ينادون جميعا اشرفوا و انظروا الى الموت فيشرفون ثم يامر الله به فيذبح، ثم قال: يا اهل الجنه خلود فلا موت ابدا و يا اهل النار خلود فلا موت ابدا، و هو قول الله تعالى: «و انذرهم يوم الحسره اذ قضى الامر و هم فى غفله» اى قضى على اهل الجنه الخلود فيها و على اهل النار الخلود فيها».
تفسير على بن ابراهيم، ج 2، ص 51-50
دعا جهتِ افتادن محبت انسان به دل مؤمنان.
فى تفسير ابىحمزه الثمالى: حدثنى ابوجعفر الباقر عليهالسلام، قال: قال رسولالله صلى الله عليه و آله لعلى عليهالسلام: قل اللهم اجعل لى عندك عهدا و اجعل لى فى قلوب المومنين ودا فقالهما على عليهالسلام فنزلت هذه الايه.
مجمعالبيان، ج 6-5، ص 533
آيات مرتبط:
سياه بودن برخى از چهرهها و نورانى بودن بعضى از آنها در قيامت:
يَوْمَ تَبْيَضُّ وُجُوهٌ وَ تَسْوَدُّ وُجُوهٌ فَأَمَّا الَّذِينَ اسْوَدَّتْ وُجُوهُهُمْ أَ كَفَرْتُمْ بَعْدَ إِيمانِكُمْ فَذُوقُوا الْعَذابَ بِما كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ ([در آن] روزى كه چهرههايى سپيد، و چهرههايى سياه گردد. امّا سياهرويان [به آنان گويند:] آيا بعد از ايمانتان كفر ورزيديد؟ پس به سزاى آنكه كفر مىورزيديد [اين] عذاب را بچشيد.) قرآن كريم، سوره مباركه آلعمران (3)، آيه 106.
انذار، نسبت به «يومالحسرة»:
وَ أَنْذِرْهُمْ يَوْمَ الْحَسْرَةِ إِذْ قُضِيَ الْأَمْرُ وَ هُمْ فِي غَفْلَةٍ وَ هُمْ لا يُؤْمِنُونَ (و آنان را از روز حسرت بيم ده، آنگاه كه داورى انجام گيرد، و حال آنكه آنها [اكنون] در غفلتند و سرِ ايمان آوردن ندارند.) قرآن كريم، سوره مباركه مريم (19)، آيه 39.
قرار دادن دوستى اهل ايمان و اعمال صالح در دل مؤمنان:
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا (كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند، به زودى [خداى] رحمان براى آنان محبتى [در دلها] قرار مىدهد.) قرآن كريم، سوره مباركه مريم (19)، آيه 96.