ترجمه:
خدايا درود بر محمد و آل او فرست و سختى جان كندن را هنگام احتضار به بركت قرآن بر ما سهل گردان و آن ناله‏هاى پر مشقت و پيچيدن نفسها در گلو را وقتى كه جان بترقوه مى‏رسد بر ما آسان كن، آن هنگام كه گويند كيست درمان كننده؟ و فرشته‏ى مرگ براى گرفتن جانها از پشت پرده‏هاى غيب خويش را بنمايد و از كمان مرگ تيرهاى وحشتناك فراق سوى جانها پرتاب كند و جامى به طعم شرنگ از زهر ناب پرورده سازد، هنگام بار بستن سوى آخرت فرا رسيده است. كردارها چون طوق بر گردنها بسته. خانه گور تا روز قيامت جاى ماندن ما خواهد بود.

اللهم خفف ببركه القرآن اهوال القيامه:

يا رب، اننا نتطلع الى اللقاء بك فى رحاب رحمتك فى دار السلام، و لكن هناك غمرات و غمرات تنتظرنا فى الطريق اليك، فى الالام التى تصيبنا فى اجسادنا، و فى الكرب النازل بنا فى ساعات نزع الروح عن البدن، و فى تتابع الحشرجات اللاهثه فى الصرخات الخافته فى ترددات النفس، عندما تبلغ النفوس التراقى، و يصرخ الاهل باحثين عن الراقى الذى يعوذنا بكل تعاويذ الابتهال اليك، و يقترب ملك الموت منا ليقوم بمهمته التى اوكلتها اليه فى قبض ارواحنا، و يطلق اسهم الموت نحونا ليقودنا الى الاجواء التى نعيش فيها وحشه الفراق، و يسقينا بكاسه المسمومه، و يدفع بنا الى الاخره حيث نواجه الاعمال التى تثقل اعناقنا بالمسووليه ، و يطبق القبر بظلامه و وحشته علينا فى سكون دائم ينتظر حركه الصيحه الكبرى يوم المعاد.

اللهم خفف ببركه القرآن و شفاعته و قيمته عندك- و نحن من اهله القارئين له الملتزمين نهجه- كل هذه الاهوال، و كل هذه الالام، حتى تسهل علينا الطريق، و تجعل فى الموت راحه و انسا و سرورا و فرحا لا يشوبه حزن و لا الم- بلقاك.

رسيدن جانها به چنبرهاى گردن و به دنبال افسونگر گشتن:
كَلاَّ إِذا بَلَغَتِ التَّراقِيَ
وَ قِيلَ مَنْ راقٍ
(چنين نيست [كه انسان مى‏پندارد! او ايمان نمى‏آورد] تا موقعى كه جان به گلوگاهش رسد،
و گفته شود: «آيا كسى هست كه [اين بيمار را از مرگ] نجات دهد؟!»)
قرآن كريم، سوره مباركه القيامة (75)، آيات 26 و 27.

اعمال انسان، همچون گردنبندى همراه با اوست:
وَ كُلَّ إِنسانٍ أَلْزَمْناهُ طائِرَهُ فِي عُنُقِهِ وَ نُخْرِجُ لَهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ كِتاباً يَلْقاهُ مَنْشُوراً
(و كارنامه‏ى هر انسانى را به گردن او بسته‏ايم، و روز قيامت براى او نامه‏اى كه آن را گشاده مى‏بيند بيرون مى‏آوريم.)
قرآن كريم، سوره مباركه الاسراء (17)، آيه 13.

انذار نسبت به «يوم‏التلاق»:
رَفِيعُ الدَّرَجاتِ ذُو الْعَرْشِ يُلْقِي الرُّوحَ مِنْ أَمْرِهِ عَلى مَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ لِيُنْذِرَ يَوْمَ التَّلاقِ
(بالابرنده‏ى درجات، خداوند عرش، به هر كس از بندگانش كه خواهد آن روح [= فرشته] را، به فرمان خويش مى‏فرستد، تا [مردم را] از روز ملاقات [با خدا] بترساند.)
قرآن كريم، سوره مباركه غافر (40)، آيه 15.