ترجمه: خدايا! من در كتاب منزل تو اين مژده را كه به بندگان خود دادهاى يافتم فرمودى «يا عبادى الذين- اه» اى بندگان من كه بر خويشتن ستم كرديد از بخشايش خدا نااميد نباشيد كه خداوند همهى گناهان را مىآمرزد. و پيش از اين اعمالى را مرتكب شدم كه تو مىدانى و به از من مىدانى، پس واى از رسوائى آن اعمال من كه نامه تو يكى يكى برشمرده است.
شرح:
يا رب، لقد قرات فى كتابك الكريم الذى تتحرك فى آياته البشاره لعبادك المذنبين الذين قد يسقطون امام ضغط الاحساس بثقل الذنوب على مصيرهم بالدرجه التى قد يصل بهم الحال فيها الى الياس، لكثرتها و خطورتها، لقد قرات قولك- سبحانك-: (قل يا عبادى الذين اسرفوا على انفسهم لا تقنطوا من رحمه الله ان الله يغفر الذنوب جميعا) (الزمر: 53).
فوجدت فى هذه الايه رحابه آفاق رحمتك بحيث لا يحدها شىء، و تطلعت- من خلالها- الى الامل الكبير بعفوك و غفرانك، و رايت ان ذنبى مهما كان كبيرا فان عفوك اكبر منه، و ان اسرافى على نفسى لا يحجب عنى انوار ربوبيتك و الطاف نعمتك.
احاديث مرتبط:
بخشش تمامى گناهان امت پيامبر (ص).
عن ابىعبدالله عليهالسلام فى حديث ابىبصير قال: لقد ذكركم الله فى كتابه اذ يقول: «يا عبادى الذين اسرفوا على انفسهم لاتقنطوا من رحمه الله ان الله يغفر الذنوب جميعا انه هو الغفور الرحيم» و الله ما اراد بهذا غيركم.
تفسير البرهان، ج 4، ص 78
آيات مرتبط:
آشكار بودن همه چيز بر خداوند:
إِنَّ اللَّهَ لا يَخْفى عَلَيْهِ شَيْءٌ فِي الْأَرْضِ وَ لا فِي السَّماءِ (در حقيقت، هيچ چيز [نه] در زمين و نه در آسمان بر خدا پوشيده نمىماند.) قرآن كريم، سوره مباركه آلعمران (3)، آيه 5.
آشكار بودن همه چيز بر خداوند:
يَوْمَ هُمْ بارِزُونَ لا يَخْفى عَلَى اللَّهِ مِنْهُمْ شَيْءٌ لِمَنِ الْمُلْكُ الْيَوْمَ لِلَّهِ الْواحِدِ الْقَهَّارِ (آن روز كه آنان ظاهر گردند، چيزى از آنها بر خدا پوشيده نمىماند. امروز فرمانروايى از آنِ كيست؟ از آنِ خداوند يكتاى قهّار است.) قرآن كريم، سوره مباركه غافر (40)، آيه 16.
خداوند آگاه از همه گناهان:
رَبَّنا إِنَّكَ تَعْلَمُ ما نُخْفِي وَ ما نُعْلِنُ وَ ما يَخْفى عَلَى اللَّهِ مِنْ شَيْءٍ فِي الْأَرْضِ وَ لا فِي السَّماءِ (پروردگارا، بىگمان تو آنچه را كه پنهان مىداريم و آنچه را كه آشكار مىسازيم مىدانى، و چيزى در زمين و در آسمان بر خدا پوشيده نمىماند.) قرآن كريم، سوره مباركه ابراهيم (14)، آيه 38.
خداوند، بخشنده هر گناهى جز شرك:
إِنَّ اللَّهَ لا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَ يَغْفِرُ ما دُونَ ذلِكَ لِمَنْ يَشاءُ وَ مَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدِ افْتَرى إِثْماً عَظِيماً (مسلّماً خدا، اين را كه به او شرك ورزيده شود نمىبخشايد و غير از آن را براى هر كه بخواهد مىبخشايد، و هر كس به خدا شرك ورزد، به يقين گناهى بزرگ بربافته است.) قرآن كريم، سوره مباركه النساء (4)، آيه 48.
خداوند، بخشنده تمامى گناهان:
قُلْ يا عِبادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (بگو: «اى بندگان من -كه بر خويشتن زيادهروى روا داشتهايد- از رحمت خدا نوميد مشويد. در حقيقت، خدا همهى گناهان را مىآمرزد، كه او خود آمرزندهى مهربان است.) قرآن كريم، سوره مباركه الزمر (39)، آيه 53.
ثبت تمامى اعمال در نامه عمل:
وَ وُضِعَ الْكِتابُ فَتَرَى الْمُجْرِمِينَ مُشْفِقِينَ مِمَّا فِيهِ وَ يَقُولُونَ يا وَيْلَتَنا ما لِهذَا الْكِتابِ لا يُغادِرُ صَغِيرَةً وَ لا كَبِيرَةً إِلاَّ أَحْصاها وَ وَجَدُوا ما عَمِلُوا حاضِراً وَ لا يَظْلِمُ رَبُّكَ أَحَداً (و كارنامهى [عمل شما در ميان] نهاده مىشود، آنگاه بزهكاران را از آنچه در آن است بيمناك مىبينى، و مىگويند: «اى واى بر ما، اين چه نامهاى است كه هيچ [كار] كوچك و بزرگى را فرونگذاشته، جز اينكه همه را به حساب آورده است.» و آنچه را انجام دادهاند حاضر يابند، و پروردگار تو به هيچ كس ستم روا نمىدارد.) قرآن كريم، سوره مباركه الكهف (18)، آيه 49.