عبارت

قسمت

عنوان

[1]	تعداد كل:58

رديف

عنوان

1   خدا، آمرزنده همه گناهان     2   علم خدا به گناهانِ بنده و آمرزشِ آنها     3   دشوار نبودنِ گذشت از گناهِ بزرگ، بر خدا     4   گران نبودنِ چشم پوشي از جرمهايِ از حد گذشته، بر خدا     5   فراختر بودنِ آمرزش و رحمتِ خدا از گناهانِ بنده     6   بزرگ نبودنِ آمرزشِ گناه بزرگ، نزدِ خدا     7   بنده، گنهكار درباره خود     8   به سر رساندن عمر، به گناه     9   خاموش گشتنِ بنده با گناهانش     10   باريك گشتنِ گردنِ بنده از گناهان     11   جايگاه بنده، جايگاه كسي است كه دستانِ گناهان او را دست به دست داده اند     12   دلير نمودنِ بندگان بر گناه بزرگي كه قصد كنند از جانبِ شيطان     13   اقرارِ بنده به گناهانِ خود     14   اعترافِ بنده به گناهانِ بزرگي كه زير بارِ آن رفته است     15   (اقرارِ) بنده به گنهكار بودنِ خود، چنانكه خدا عذابش كند     16   درخواست نمودن از خدا درخواست كسي كه گناهانش بسيار است     17   درخواست نمودن از خدا درخواست كسي كه گناهانش را بسيار دانسته است     18   درخواستِ برگرفتنِ (آمرزيدن) گناهانِ بنده كه زير بار رفتنِ آن او را سنگين بار نموده است     19   اگر استغفار سببِ ريختنِ گناهان است، بنده از آمرزش خواهان است     20   آمرزش خواستن از گناهانِ گذشته     21   توبه نمودن به درگاهِ خدا از گناهان بزرگ و كوچك     22   توبه نمودن بندگان در روزِ عيد فطر از هر گناهي كه به جا آورده اند توبه كسي كه رجوع به گناهي را در دل نمي گذراند     23   پناه بردن به خدا از توبه شكستن و به گناهِ خويش بازگشتن     24   باقي نگذاشتنِ گناهانِ بنده، با توبه نصوح     25   پذيرشِ توبه گنهكاران از جانبِ خدا     26   توبه پذيرفته شده اي كه پس از آن بندگان به خاطرِ گناهي كه به جا آورده اند، بازداشته نشوند     27   پوزش نمودن به درگاه خدا از گناهاني كه بنده را حبس و گرفتار نموده است     28   عذرخواهي به درگاهِ خدا از هر گناهي كه برايِ بنده پيش آمده و از آن دوري نكرده است     29   رها نمودنِ بنده از گرفتار شدن به گناهانِ بزرگ     30   برداشتنِ بنده از افتادنگاههاي گناهان     31   اصلاحِ كارِ گنهكاران به طمع در مهربانيِ خداست     32   گنهكاران به سببِ رحمتِ خدا، فريادرسي مي جويند     33   ايستادگيِ بسيارِ خطاكاران بر گناهِ بزرگ، خدا را از احسانِ رحمت و آمرزش به ايشان بازنداشته است     34   هلاك و تباه ننمودنِ بنده با گناهانش     35   نسنجيدنِ بنده با گناهانِ بزرگ     36   مُلكِ خدا جاودانه تر از آن است كه نافرمانيِ گنهكاران از آن بكاهد     37   نااميد نگشتنِ گنهكاران از خدا     38   واداشتنِ نفسِ خود در جايگاه خوارانِ گنهكار     39   پوشاندنِ دلِ بنده به رسوائي هاي گناهان     40   پوشاندنِ بنده به آنچه عقاب كننده بر گناه اگر مكث و شتاب نكردنش نبود به آن مي پوشاند     41   عطا نمودنِ ستر و پوششي به بنده كه خدا از جانبِ خود به گنهكار عطا مي كند     42   قرار گرفتن در زمره كساني كه از گناهان نگاهداشته شده اند و ميانِ ايشان و گناهان مانعي درآمده است     43   پيشوا و اسوه كساني گشتن كه خدا ايشان را از مهلكه هاي گنهكاران رهايي داده است     44   دور گرداندنِ حرص و آزِ بنده از هر گناهي     45   آنچه نفس جلوه داده، لغزشي از لغزشهاي گنهكاران است     46   منّت قرار ندادن بر بنده، از جانب گنهكار يا كافر     47   نشستنِ وابستگيِ گناهانِ بندگان، با قرآن     48   رمضان، محوكننده گناهان     49   عيدِ فطر، نابودكننده ترين روزها براي گناه     50   آمرزش گناهانِ پنهان و آشكارِ بندگان، در روز عيد فطر