عبارت

قسمت

عنوان

[1]	تعداد كل:55

رديف

عنوان

1   خدا خود را، عفوكننده و بخشنده ناميد     2   عفوكننده بودنِ خدا     3   عظيم و بزرگ بودنِ عفوِ خدا     4   گشودنِ دري به سويِ عفوِ خدا براي بندگان     5   توانائيِ خدا بر عفو     6   دشوار نبودنِ عفوِ بنده بر خدا     7   عفوِ خدا، برتر از عقابِ اوست     8   علم بنده به آنكه خدا به عفو نمودن شايسته تر است تا به عقاب كردن     9   عفو بنده نزدِ خدا، خوشايندتر از به كيفر رساندنِ اوست     10   علم بنده به آنكه عفو و گذشت از گناه بزرگ بر خدا بزرگ نيست     11   عفو نمودنِ بندگان، از فضلِ خداست     12   عفوِ الهي، احسان و نيكي كردنِ بدونِ علّت است     13   راهِ خدا، عفو و گذشت است     14   عفو و بخشش گناهان، سخنِ خدا در كتابش     15   عفو و گذشت از گناهانِ بنده را، خدا ضمانت نموده است     16   خدا به حلم و بردباريش بر نادانيِ بنده و به نيكي اش بر بدكرداري او مي بخشد     17   عفو و بخشش بنده به سببِ شايستگيِ او نيست     18   چنانچه خدا بنده را عفو كند، از قديم عفوش او را فراگرفته است     19   چنانچه خدا بنده را ببخشد، او عفوِ خدا را (نسبت به سعه رحمتش) بزرگ نشمارد     20   كامياب ساختنِ بنده به خوشي و خنكيِ عفوِ الهي     21   علّت عفو خواستنِ بنده از خدا     22   درگذشتن از بندگان به عفوِ الهي     23   آمدن به درگاهِ خدا در حالِ اميد داشتن به عفو و گذشتِ عظيمِ الهي     24   چنانكه اميد به فراگيريِ عفوِ خدا نبود، بنده در جاهايي خود را به دست خود هلاك مي ساخت     25   زاري نمودن به درگاهِ خدا، برايِ درخواستِ عفو و گذشتِ او     26   آهنگِ عفوِ خدا را نمودن     27   كوتاهي ننمودنِ عفوِ خدا از بنده     28   بخششِ عفوِ الهي به بنده     29   بخششِ عفوِ الهي به كسي كه خود را به خدا تسليم نمايد     30   بنده را رها شده عفوِ خدا گرداندن     31   آزاد ساختنِ گردنِ بنده به عفو الهي     32   بريده شدنِ رشته هايِ آرزوها جز عفوِ خدا كه بنده به آن آويخته است     33   عفوِ خدا، بنده را از ترس گناهانش ايمن مي گرداند     34   پوشاندنِ (گناهان) بنده در سراي نيستي، به عفوِ الهي     35   بخششِ بديِ كردارِ خود را از خدا درخواست نمودن     36   عليرغمِ ستم به خود، بخشش نفسِ خويش را از خدا خواستن     37   سپاسگزاري از خدا، سپاسي كه موجبِ رساندنِ بنده به عفوِ او شود     38   سپاسگزاري از خدا، سپاسي كه موجبِ پيشي گرفتن بر كسي شود كه به سوي عفوِ الهي سبقت گرفته است     39   اقدام به نافرمانيِ خدا با اميدواري به عفو او     40   عفو نمودنِ گناهكاران، به عفوِ عظيمِ الهي     41   فراگير بودنِ عفوِ خدا نسبت به ستمكاران     42   بدونِ عفو و بخشش الهي، رهايي (از عذاب) براي هيچكس نيست     43   سختيِ خشمِ خدا را جز عفوِ او بازنمي گرداند     44   آسان ساختنِ عفوِ خدا بر بندگان، به نعمتِ (بي پايان) خدا     45   پيشواي كساني گشتن كه از گيرِ خشمِ خدا، رها شده عفوِ او گرديده اند     46   بيرون شدنِ بنده را از بيماري، به عفو و بخشش او قرار دادن     47   بنده را در عوضِ ستمي كه به او شده، مشمولِ عفوِ الهي گرداندن     48   عفوِ خدا، در عوضِ عفو و گذشت از ديگران     49   كساني كه بنده از خدا مي خواهد، عفو و گذشت از ايشان را خدا برايِ او پاكيزه ترين بخششها و بالاترين عطاها قرار دهد     50   عفوِ خدا در هر شب از شبهايِ رمضان، بندگاني را آزاد مي نمايد