عبارت

قسمت

عنوان

[1]	تعداد كل:56

رديف

عنوان

1   نبودنِ ظلم و ستمي در حكم و فرمانِ خدا     2   خدا، از رويِ عدلِ در حكمِ خود، ظلم نمي كند     3   خدا از روي انصاف در فرمانش، بر (مغرورِ به كرمش) ستم نمي كند     4   ترس از ستم كردنِ خدا بر كسي كه او را معصيت نموده، نسيت     5   فراگير بودنِ عفو خدا بر ستمكاران     6   دور بودنِ مددِ الهي از ستمگران     7   ترسِ بيدادگران از قهر و سخت گيري هايِ خدا     8   چنانچه خدا عذاب كند، بنده ستمكار است     9   ستمكار نبودنِ خدا، نسبت به كسي كه كيفر و عذابش نمايد     10   خدا، برتر از آن است كه ستم كند     11   ضعيف و ناتوان، به ستم نيازمند است     12   منع و بازداشتنِ خدا از رويِ ستم نيست     13   ستم نشدن بر بنده، به سببِ آنكه خدا بر جلوگيري از ستمِ بر او توانا است     14   ستم نكردن بنده به ديگران، زيرا خدا بر بازداشتنِ او از ستم توانا است     15   ستم كشيدن را ناپسند (در نظر) بنده گرداندن     16   نگهداشتنِ بنده از اينكه (به ديگري) ستم كند     17   بخشيدنِ نفسِ بنده عليرغم آنكه به خود ستم نموده است     18   مهلت دادنِ خدا به كسي كه قصدِ ستم به خود نموده است     19   بازداشتنِ ستم كننده و دشمنِ بنده از ستم بر او و بيان ديگر چيزهايي كه بنده درباره او از خدا مي خواهد     20   رخصت ندادن ستم كننده و دشمنِ بنده به ستم كردنِ به او     21   ياري نمودنِ بنده در برابر ستم كننده و دشمنِ او     22   در عوض ستمي كه ستم كننده و دشمنِ بنده به او نموده، بنده را مشمولِ عفو خدا گرداندن     23   در عوض بدرفتاريِ ستم كننده و دشمنِ بنده به او، رحمتِ خدا را به بنده عطا كردن     24   آسودگيِ ستمگر از ناداني به (كيفر) خدا، سببِ ادامه دادنِ او بر ستمِ خود     25   نشان دادنِ آنچه (كيفري) كه خدا به ستمگران وعده داده، به ستم كننده بر بنده     26   از عللِ به كيفر نرساندنِ آنكه به بنده ستم نموده است، تا روز رستاخيز     27   شگفت از ستمگرانِ بسياري كه با مكر و فريبهايشان به بنده ستم كردند و بيان چگونگيِ عملكردِ آن ستمگران     28   رفتارِ خدا با ستمگر     29   از رويِ انصاف رفتار كردن با كسي كه به ما ظلم و ستم نموده است     30   قرار دادنِ دستي براي بنده بر كسي كه به او ستم كند (توانائيِ جلوگيري از ستم     31   سببِ آسودگيِ دشمن، از ستمِ بنده بر او     32   آنكه بنده از خدا مي خواهد او را در ستمي كه به وي نموده، بيامرزد     33   آنچه بنده از خدا درباره كسي كه به وسيله او ستمي به وي رسيده است، مي خواهد     34   آنچه بنده درباره فراموشي و نسياني كه در آن به خود ستم كرده است از خدا مي خواهد     35   ستمكارتر نبودنِ بنده از كسي كه به درگاه خدا توبه كرده و خدا به او احسان نموده است     36   زدايشِ زنگِ ستم از طريقه و راه خدا به وسيله وليّ خدا (امام «ع»)     37   زنده گرداندنِ آنچه را كه از نشانه هايِ دينِ خدا، ستمكاران ميرانده اند، به وسيله وليّ خدا     38   توفيقِ رسيدن به فريادِ ستم رسيده، در هر روز     39   توفيق ياري كردنِ همسايگانِ ستم ديده و مظلوم     40   با عفو و بخشش، درگذشتن از همسايگانِ ستمكار     41   پناه بردن به خدا از كمك كردن به ستمگر     42   پناه بردن به خدا از خوار گردانيدنِ ستم رسيده     43   بنده را پشتيبان ستمگران قرار ندادن     44   پناه بردن به خدا از ستم نمودنِ پادشاه بر ما     45   پناه بردن به خدا از شرّ هر پادشاه ستمگري     46   آنچه فرزند نسبت به تعدّيِ والدين در سخن گفتن با او، از خدا مي خواهد     47   ترس از والدين، همانندِ ترس از پادشاه ستمكار     48   عذر خواستن به درگاهِ خدا از ياري نكردنِ ستم كشيده اي كه در برابر بنده به او ستم شده است     49   نزديك بودنِ ياريِ خدا به مظلومان و ستمديدگان     50   سبب برشمردنِ آنچه بنده به وسيله آن به خود ستم نموده است