عبارت

قسمت

عنوان

تعداد كل:28

رديف

عنوان

1   حقّ بودنِ گفتارِ خدا     2   به حقّ بودنِ گفتارِ خدا، درباره در آسمان بودنِ روزيِ بندگان و آنچه به آن وعده داده مي شوند     3   خدا، همه حقّ خويش را از كسي نمي گيرد     4   خدا، بسياري از گمانهاي نيك را به حقيقت پيوست     5   چنانكه خدا بنده را به حق جزا دهد او را هلاك مي سازد     6   حمد و سپاسي از خدا كه به حقيقت سپاس و شكر رسد     7   شگفت از بسيار آشكار گشتنِ حق، با فرقانِ الهي (قرآن)     8   قرآن، ترازويِ عدلي كه زبانه اش از حقّ و درستي برنمي گردد     9   توفيقِ انجام حقّ الهي را به بنده دادن     10   قرار دادنِ راهي در حق براي بنده، به هر رحمتي (كه براي خداست)     11   مؤاخذه نكردنِ بنده در كوتاهي نمودن در حقّ خدا     12   به تأخير انداختن كيفرِ بنده چشم پوشيِ خدا از حقّ خود است     13   عذرخواهي به درگاهِ خدا از حقّ صاحب حقّ مؤمني كه بر بنده لازم است و آن را نداده است     14   خشنود ساختنِ آنكه از جانب بنده حقّش پايمال شده و عطا فرمودنِ حقّ او از جانب خدا     15   سود دادن به كسي كه در جريانِ امر خدا با يقين، به حقّ اليقين دست يافته است     16   مشمولِ دعايِ خويش قرار دادنِ كسي كه به بندگي از روي حقيقت با شيطان دشمني نمايد     17   شيطان، باطل را براي بندگان به صورت حقّ درمي آورد     18   درخواست نمودن از خدا به حقّ خودش     19   قسم دادنِ خدا به حقّ (پيامبر «ص») و بيانِ ويژگيهاي او     20   علاقمنديِ پيروانِ پيامبران به ايشان، به سبب حقايق ايمان     21   درخواست نمودنِ از خدا به حقّ ماه رمضان و به حقّ كسي كه در آن در عبادتِ خدا كوشيده است     22   سرزنش نكردنِ بنده در تقصير از (اداي) حقّ خدا در ماه رمضان     23   روان ساختنِ عملِ شايسته اي براي بندگان كه سببِ به دست آوردنِ حقّ خدا در ماهِ رمضان شود     24   وداع كردن با ماه رمضان وداع كسي كه بر ما حقِّ ادا شدنيِ ثابت و پابرجايي دارد     25   ياري شدنِ امام (ع)، درباره دوستانش كه عارف و شناسا به حقّ او هستند     26   افزودنِ بينائيِ همسايگانِ امام (ع) در حقّ ايشان     27   ناتوانيِ والدين از كامل گرفتنِ حقّ خويش از فرزند     28   حقّ والدين بر فرزند واجب تر از آن است كه از ايشان به عدل و داد تاوان گيرد