عبارت

قسمت

عنوان

تعداد كل:43

رديف

عنوان

1   توبه، نام دري است كه برايِ بندگان به سوي عفوِ الهي گشوده شده است     2   گشودنِ درِ توبه به سوي بنده     3   پذيرفتنِ توبه بنده     4   خدا، بسيار توبه پذير است     5   پذيرش توبه دوستداران ائمه (عليهم السلام)     6   پذيرشِ توبه گنهكاران و مهربانيِ خدا با خطاكارانِ توبه كننده     7   وعده خدا به پذيرش توبه بندگان     8   خدا، دوستدار كساني است كه پيوسته توبه مي كنند     9   توبه، پسنديده و محبوبِ خداست     10   توبه و بازگشتِ خدا از كيفر بنده را در زياني قرار دادن كه مدَّتش طولاني است     11   رو آوردن به خدا با توبه و توبه را برايِ خدا خالص گرداندن     12   خدا بندگانش را به توبه پذيري عادت داده است     13   خدا، اصلاح تباهيهاي بندگان را با توبه خواسته است     14   پاك كردنِ بنده با توبه     15   راهنمايي نمودنِ بندگان، به (حقيقت) توبه     16   احسانِ الهي به كسي كه به درگاه او توبه نمايد     17   فرمانِ خدا به توبه نصوح، خالص و پاكيزه     18   پذيرشِ توبه نصوحي از بنده، كه خدا با آن هيچ گناه كوچك و بزرگ، آشكار و نهاني را باقي نگذارد     19   نااميد نشدنِ بنده از خدا در حالي كه درِ توبه را به سوي او گشوده است     20   توبه و بازگشت به سويِ خدا را در پيِ طلبِ قرب به خدا قرار دادن     21   كوشش به توبه نابودكننده (گناه)، در پيِ آنكه خدا آنچه را كه از آن شرم آيد بپوشاند و زشتي ها را پنهان كند     22   وفايِ به توبه جز به نگهداري و عصمت الهي نيست     23   آنچه از آن به سويِ خدا توبه مي كنيم     24   پناه بردن به خدا با توبه     25   پناه آوردن به درخواستِ آمرزش از خدا، با توبه از نافرماني     26   پناه بردن به خدا از توبه نمودن و توبه شكني و بازگشت به گناه و خطا     27   توبه كنان گريختن از گناهان به سوي خدا و پذيرش توبه از جانب خدا     28   چون مقامِ بنده، مقامِ پناه آوردن به خدا و اقرار (به گناه) است، پس نبايد بي بهره ترين بندگانِ تائبِ خدا باشد     29   توبه نمودن به درگاهِ خدا، توبه (تائبي) با ويژگيهايِ خاص     30   توبه نمودن به درگاهِ خدا، توبه اي (با نتايجِ خاص)     31   توبه نمودن به سوي خدا در روز عيد فطر و بيانِ ويژگيهايِ آن توبه     32   توفيق توبه دادن به بندگان، در هر ماهِ نو     33   قرار گرفتن در زمره توبه كنندگاني كه خدا محبت و دوستي خود را براي آنها واجب نمود و از ايشان بازگشت به طاعتش را پذيرفت     34   پشيمانيِ بنده از لغزشها و عزم او بر ترك گناه را، توبه قرار دادن     35   اگر پشيماني به سويِ خدا توبه باشد، بنده پشيمان ترين پشيمانها است     36   اگر به جا نياوردن گناه توبه باشد، بنده نخستين توبه كنندگان است     37   توبه نمودنِ بزرگان از گناهان، به درگاهِ خدا     38   رها نكردن بنده، رها كردنِ كسي كه براي او توبه (از گناهانش) نباشد     39   علّت شتاب نكردنِ خدا در كيفر معصيتكار تا هنگام توبه     40   شتاب نكردنِ خدا در كيفرِ بنده، برايِ آنكه حال خود را از معصيت به حالِ توبه تغيير دهد     41   روش خدا در توبه براي پيشينيان، همچون روش او در توبه براي مسلمانان نيست     42   (بيماري)، تنبيه و آگاه نمودنِ بنده برايِ فراگرفتنِ توبه است     43   ميراندن بنده در حالي كه تائب است و گناه نمي كند