عبارت

قسمت

عنوان

[1]	تعداد كل:55

رديف

عنوان

1   خدا از قديم لباسِ عافيت و تندرستي به بنده پوشانده است     2   احسان نمودنِ خدا به هر كه به او عافيت و سلامت داده است     3   قرار دادن سلامتيِ دلهايِ بندگان، در ياد عظمت و بزرگيِ خدا     4   پوشاندنِ پوششهايِ عافيت به بندگان     5   چه بسيار سلامت و عافيتي كه خدا بر بنده پوشانيد     6   احسان نمودنِ تندرستي به بنده، پيش از گرفتاري     7   تندرستي، بهره اي از رحمتِ خدا     8   منت گزاردن بر بنده با دادنِ تندرستي و سلامتيِ در دين و بدن، به او     9   دريافت نمودنِ رضايِ الهي از بنده، در حال عافيت و تندرستيِ وي     10   سپاسگزاري از خدا براي تندرستيِ تن كه (پيش از اين) در آن به سر برده ايم     11   سپاسگزاري از خدا براي عافيت بخشيدن به بنده پس از آگاهي     12   اعتراف به حق هنگام كوتاهي در سپاسگزاري از خدا، براي آنچه خدا در حالت تندرستي به بنده نعمت داده است     13   تندرستي در عبادت، روزيِ خدا به بنده     14   تندرستي دادن به بنده، تندرستي اي با ويژگيهايِ خاص     15   آنچه از خدا مي خواهيم ما را از آن سلامتي بخشد     16   تندرستيِ بنده را از سختي، به گشايشِ الهي قرار دادن     17   پديد آوردنِ شيرينيِ تندرستي، برايِ بنده     18   چشاندن گوارائيِ سلامت، به بنده     19   پوشاندنِ تندرستي، بر بنده     20   فروبردنِ بنده در تندرستي     21   نگاهداشتن بنده به تندرستي     22   عطا كردن و بخشيدنِ تندرستي به بنده     23   بي نياز ساختنِ بنده، به تندرستي     24   گستراندنِ تندرستي براي بنده     25   شايسته نمودنِ تندرستي براي بنده     26   جدايي نينداختن بين بنده و تندرستي در دنيا و آخرت     27   گرامي ساختنِ بنده، به تندرستي     28   سازگار نمودنِ بنده با سلامت و تندرستي     29   گردآوردن (نعمت هاي مختلف) براي بنده، از جمله عافيت و تندرستي     30   چشاندنِ طعمِ عافيت و تندرستي به بنده تا پايانِ زندگيِ وي     31   تندرستي اي كه در جلويِ بنده (آخرت)، بلا و گرفتاري هميشگي و بار سنگين باشد     32   توفيقِ اطاعت از خدا، با تندرستي     33   گوارا ساختنِ روزيها بر بنده، در هنگام تندرستي     34   شادماني بخشيدن به بنده برايِ درخواستِ خشنودي و احسانِ خدا، در هنگام تندرستي     35   فراوان ساختنِ نصيب و بهره بنده از تندرستي اي كه خدا بين بندگانِ مؤمن خود قسمت كند     36   تقدير نمودنِ فراغت از كارها با سلامتي، برايِ بنده     37   عافيتِ الهي، برايِ بندگان پرده و پوششي از رسوائي هايِ گناهانِ بزرگ است     38   عافيت بخشيدنِ بندگان (از گناهان)، پرده اي پيش چشم نگاه كنندگان     39   گماشتنِ بنده به آنچه سالم تر است     40   سبب متمايل شدن به راهي كه به خلاف عافيت نزديكتر است     41   عافيت دادنِ تنِ بنده در حاجتي كه از خدا خواسته است     42   نااميد نساختنِ بنده از روا نمودنِ درخواستش در تندرستي يا گرفتاري     43   توبه اي كه موجبِ سلامتي (از معاصي)، در آنچه (از زندگي) باقي مانده، باشد     44   سالم ماندنِ اندام از كيفرهاي الهي با توبه     45   قرآن، نردباني كه براي رسيدن به جايگاه سلامت از آن بالا روند     46   ما را در سراي سلامت (بهشت)، با دوستدارن ائمه (عليهم السلام)، قرار دادن     47   ماه نو، ماه سلامتي و بي گزندي از بدي ها     48   ماهِ نو، ماهِ سلامتي     49   رمضان، ماهي كه از هر چيز سلامت و بي گزند است     50   عهده دارِ عافيت و تندرستيِ هر جنگجو و مجاهدِ مسلماني شدن