عبارت

قسمت

عنوان

تعداد كل:41

رديف

عنوان

1   خدا، آخر است و پس از او آخري نيست     2   خدا، پس از هر شمرده شده و عددي، آخِر و پسين است     3   منتهايِ دعوتِ خدا، بهشت     4   منتها و پاياني برايِ سلطنتِ خدا به آخر بودن نيست     5   خدا، منتهايِ درخواستِ حاجتها     6   خدا، پايانِ ترس عبادت كنندگان     7   خدا، پايانِ بيم پرهيزكاران     8   پاياني برايِ خدا نيست تا به آن محدود و منتهي شود     9   نرسيدنِ منتهايِ وصفِ وصف كنندگان به پايين ترين مرتبه از رفعت و بزرگواري كه خدا به خود اختصاص داده     10   به آخر نرسيدنِ مدّت پادشاهي و ملك خدا     11   فروماندنِ هر چيز پيش از رسيدن به پايان مُلكِ خدا     12   پايان ناپذيريِ شگفتيهايِ عظمتِ خدا     13   سپاسي كه حدّش را انتهائي و پايانش را غايتي نباشد     14   به پايان و غايتِ سپاسِ خدا نرسيدن     15   سپاسي كه منتهي و پايانِ خشنوديِ خدا از بنده باشد     16   درودي پايان ناپذير بر محمّد (ص) و آل او     17   درودي بر محمّد (ص) و آل او كه سررسيد و پاياني برايِ روزگارِ آن نباشد     18   قرار دادنِ پاياني معيّن براي آفريدگان     19   قرار دادنِ غايت و پاياني براي هر چيز     20   پايانِ معيّن براي هر يك از شب و روز قرار دادن     21   ختم نمودنِ كار بندگان به آنچه پايانش پسنديده تر است     22   نيكبخت گردانيدنِ خاتمه و پايان كارِ هر كه سزاوار نيكبختي باشد     23   رو آوردن به خدا با به پايان رسيدنِ عمر     24   رحم نمودنِ خدا بر به پايان رسيدن روزهاي (زندگي) بنده     25   به پايان رساندنِ عمر بنده، با گذشت و عفو الهي     26   نهايت كوشش بنده، اعتراف به درماندگي است     27   كردارِ بنده پايانش نزديك و زايل شدني است     28   برگشتن آرزوها با (روا شدنِ) خواسته ها پيش از رسيدن به پايانِ جود و بخشش الهي     29   رساندنِ بنده به منتها درجاتِ كسي كه خدا به او عنايت دارد     30   چشاندنِ مزه عافيت به بنده تا پايانِ زندگيِ او     31   شگفت از دور بودنِ پايانِ غم و اندوهِ (مغرور به كرم خدا)     32   نوشيدن آبِ خاكسترآلود تا پايانِ عمر، بنده را مستوجبِ از بين بردنِ گناهي از گناهانش نمي كند     33   آنچه براي جنگجو يا مجاهد مسلماني كه زندگانيش به نيكبختي پايان مي يابد، از خدا خواسته مي شود     34   شكست دادنِ مشركان، تا پايانِ خاك در زمين (جايي كه عمارت و آبادي نيست)     35   آنگاه كه وقتِ بنده به پايان رسد، به آنچه براي او از فضل و كرمِ خدا آماده شده برسد     36   درخواست نمودن از خدا به حق كسي كه در ماه رمضان از آغاز تا انجامش در عبادتِ خدا كوشيده است     37   جدا شدنِ ماه رمضان از ما هنگام پايان يافتنِ وقتش و به سررسيدن زمانش     38   به پايان نرساندنِ پايانِ روز بنده به نااميدي     39   وسيله دوام اوّل (نعمتِ پيشين) و هميشگي آخر (نعمتِ تازه)     40   منتهايِ دعوتِ شيطان، آتش است     41   رسيدن بنده به پايانِ زندگيش و ستاندنِ عمرِ او