عبارت

قسمت

عنوان

[1]	تعداد كل:71

رديف

عنوان

1   عظيم و بزرگ بودنِ خدا     2   خدا، دارايِ عظمت و بزرگواري     3   بي ماننديِ خدا در عظمت و بزرگي     4   بزرگ بودنِ فضلِ خدا     5   بزرگيِ عفو و گذشتِ خدا     6   شگفت از بزرگيِ صفات و افعال و مرتبه خدا     7   حجّت و دليلِ خدا، بزرگتر از آن است كه به همه آن وصف شود     8   بزرگيِ خدا، بالاتر از آن است كه كنهِ آن به حدّي درآيد     9   خُرد بودنِ هر بزرگي در برابرِ خدا     10   خوار بودنِ هر بزرگواري در برابر بزرگواريِ خدا     11   خدا، پاداشِ بزرگ مي دهد     12   برتريِ بزرگِ خدا     13   سوگند به اسم بزرگ و عظيم خدا و به حقّ بزرگيِ ذاتِ بزرگوارِ او     14   چه بسيار احسانِ بزرگ الهي كه نزد بنده است     15   خدا، بزرگتر از آن است كه جز به نيكي وصف شود     16   سلطنت خدا بزرگتر از آن است كه فرمانبريِ فرمانبران در آن بيفزايد     17   خدا، بخشنده نعمتِ بزرگ     18   خدا، آمرزنده گناهِ بزرگ     19   بزرگترين بزرگي بر بالاي هر بزرگي فقط براي خداست     20   خدا، صاحبِ عرش و تختِ بزرگ     21   بزرگ بودن احسان و فضل خدا درباره بندگان     22   بزرگ نشمردنِ عفو خدا (نسبت به سعه رحمت او)     23   فروتني مادونِ عرش خدا براي عظمت و بزرگيِ او     24   پايان نداشتنِ عجايب و شگفتي هاي عظمت خدا     25   سرگردانيِ انديشه هايِ باريك در كبريأ و بزرگيِ خدا     26   شرافت و بزرگيِ يادِ خدا براي يادكنندگان     27   سپاسي كه همسنگِ عرشِ بزرگ خدا باشد     28   سپاسي كه حق و شايسته بزرگيِ ذات خدا باشد     29   سپاسي كه برابرِ غلبه عظمت خدا باشد     30   سزاوارترين كارها به ذات مقدّس خدا و در جهت عظمت و بزرگواري اش     31   فروتنيِ فرشتگان در پيشگاه عظمت و بزرگواريِ خدا     32   سهل انگاري، فرشتگان را از تعظيم و بزرگداشتن خدا جدا نمي سازد     33   اقرارِ بنده به زيرِ بارِ گناهان بزرگ و خطاهاي سترگ رفتن     34   بزرگ ديدنِ گناه بزرگ و مخالفتِ عظيمِ خود     35   نسنجيدن بنده به گناهان بزرگ     36   باقي نگذاشتنِ گناهانِ كوچك و بزرگ با توبه نصوح     37   عصمت، عامل رهايي از گرفتار شدن به گناهانِ بزرگ     38   بزرگ ننمودنِ آمرزش كسي كه به خدا اميدوار است در نزد خدا     39   دور گرداندنِ بنده از تقصير و كوتاهي در بزرگداشتِ خدا     40   سبب درمانده شدن از بزرگداشت خدا     41   همراهي نمودنِ خدا (با گنهكاران) از روي كرم و بزرگواري     42   شگفت از بزرگواريِ خدا در رفتار با فرمانبردار و معصيتكار     43   بزرگ نبودنِ آمرزشِ گناهِ بزرگ، نزدِ خدا     44   بازداشتنِ بندگان، از ستم در عظمتِ خدا     45   به پا داشتن و قوّت دادن به بنده به عظمت و بزرگيِ خدا     46   قرار دادنِ سلامتيِ دلها در يادِ عظمت خدا     47   بزرگ گرداندنِ رغبت و خواهش بنده، نسبت به حاجت و خواسته اش     48   تبديل گرداندنِ القائاتِ شيطاني، به ذكرِ عظمتِ خدا     49   تبديل گرداندنِ القائاتِ شيطاني به كوشش در بزرگ دانستنِ خدا هستيم     50   بزرگوار و شريف كسي است كه طاعتِ خدا او را شريف و بزرگوار گردانده است